بازدیدها: 24
ادعاهای احمدالحسن البصری
ادعاهای واهی و سوء استفاده از عقیده «مهدویّت» و احساسات دینی مردم در طول تاریخ تکرار شده است، لیکن احمد بصری پا فراتر نهاده و از هر ادعایی فروگذار نشده و مدعی امر امامت و وصایت نیز شده است. وی از جمله کسانی است که تا کنون بیشترین ادعاهای مربوط به مهدویت را به نام خود رقم زده است. برخی از این ادعاها با عقاید مسلم شیعه سازگاری ندارند.
فهرست ادعاهای احمد بصری
ادعاهای «احمدالحسن بصری» مستند به آثار خودش به قرار زیر است:
1. جانشین و متولی امور بعد از امام مهدی(عج) است: «أَوَّلِ أَوْصِیَاءِ الْإِمَامِ الْمَهْدِیِّ الِاثْنَیْ عَشَرَ بَعْدَ وَفَاتِهِ».(1)
2. فرزند امام مهدی(عج) است: «ابْنُ الْإِمَامِ الْمَهْدِیِّ(علیه السلام)».(2)
3. سفیر حضرت مهدی(عج) است: «رَسُولُ الْإِمَامِ الْمَهْدِیَّ مُحَمَّدَ بْنُ الْحَسَنِ(علیه السلام)».(3)
4. وزیر امام مهدی(عج) بعد از ظهور است: «وَزِیرُ الْإِمَامِ الْمَهْدِیِّ(عج) بَعْدَ ظُهُورِهِ».(4)
5. اولین مؤمن به امام(عج) بعد از ظهور است: «أَوَّلُ الْمُؤْمِنِینَ بِالْإِمَامِ الْمَهْدِیَّ بَعْدَ ظُهُورِهِ».(5)
6. اولین مهدی از دوازده مهدی است: «أَوَّلِ الْمَهْدِیِّینَ الِاثْنَیْ عَشَرَ».(6)
7. هیچ دلیل شرعی پیدا نمی‌شود که امامت را در دوازده تن منحصر کند، بلکه ادله شرعی متواتر، دلالت بر استمرار امامت بعد از امام مهدی(علیه السلام) در نسل دوازده‌گانه مهدیّین دارد: «لاَ یُوجَدَ دَلِیلٌ شَرْعِیٌّ یُحْصَرُ الْإِمَامَةُ فِی اثْنَیْ عَشَرَ إِمَاماً بَلْ الْأَدِلَّةِ الشَّرْعِیَّةِ مُتَوَاتِرَةٌ عَلِیِّ اسْتِمْرَارُ الْإِمَامَةَ بَعْدَ الْإِمَامُ الْمَهْدِیُّ(علیه السلام) فِی ذُرِّیَّتِهِ الْمَهْدِیِّینَ الِاثْنَیْ عَشَرَ».(7)
8. امام واجب الاطاعة از سوی خداوند است: «إِمَامٌ مُفْتَرَضُ الطَّاعَةِ مِنَ اللَّهِ».(8)
9. قائم همان مهدی اول است نه امام مهدی(ع): «الْقَائِمِ هُوَ الْمَهْدِیُّ الْأَوَّلِ وَ لَیْسَ الْإِمَامُ الْمَهْدِیِّ(علیه السلام)».(9)
10. دولت و حکومت را برای امام مهدی(عج) آماده خواهد کرد و پس از ایشان اولین حاکم خواهد بود: «مُمَهَّدٌ الرئیسی لَهَا وَ الحاکم الْأَوَّلِ بَعْدَ قَائِدُهَا الْإِمَامِ الْمَهْدِیِّ(عج)».(10)
11. همانا یمانی زمینه ساز ظهور مقدس است و او یکی از سیصد و سیزده نفر بوده و پرچم را به امام مهدی(ع) تحویل می‌دهد. اسم او احمد و کنیه‌اش عبدالله یعنی اسرائیل است. «أَنْ الْیَمَانِیِّ مُمَهَّدٌ فِی زَمَنِ الظُّهُورِ الْمَقْدِسِ وَ مِنَ الثَّلَاثِ مِائَةٍ وَ ثَلَاثِ عَشَرَ وَ یُسَلِّمُ الرَّایَةَ لِلْإِمَامِ الْمَهْدِیُّ(11) فَاسْمُهُ أَحْمَدَ وَ کنیته عبدالله أَیْ الاسرائیل».(12)
12. اسم یمانی احمد و از بصره می‌باشد: «الْیَمَانِیِّ اسْمُهُ أَحْمَدُ وَ مَنْ البصره».(13)
13. معصوم است؛ نه به این معنی که خطا نکرده باشد، بلکه به این معنا است که او مردم را از هدایت خارج نکرده و به گمراهی وارد نمی‌کند: «مَعْصُومٍ لاَ بمعنی أَنَّهُ لاَ یخطیء إِنَّمَا بمعنی أَنَّهُ لاَ یَخْرُجُ النَّاسُ مَنْ هَدْیٍ وَلَا یُدْخِلُهُمْ فِی ضَلَالَةٍ».(14) ّ
14. تحت تعلیم مستقیم از امام مهدی(عج) است: «دَرَّسَ السَّیِّدُ أَحْمَدَ الْحَسَنِ عَلِیِّ یَدٌ الْإِمَامِ الْمَهْدِیِّ(عج)»(15)
15. پس دعوت من همانند دعوت نوح و ابراهیم و موسی و عیسی(علیهم السلام) و پیامبر اکرم(صل الله علیه و آله) است: «فدعوتی کدعوة نُوحٌ وَ إِبْرَاهِیمُ وَ کدعوة موسی وَ کدعوة عیسی(علیهم السلام) وَ کدعوة مُحَمَّدِ(صل الله علیه و آله)».(16)
16. اراده من همان اراده و خواست خداوند است. «إِرَادَتِی هِیَ إرَادَةِ اللَّهِ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَیْ وَ مَشِیئَتِهِ».(17)
17. من راه مستقیم به سوی بهشت نعیم هستم: «أَنَا الصِّرَاطُ الْمُسْتَقِیمُ إِلَیَّ جَنَّاتِ النَّعِیمِ».(18)
18. کسی که از من رویگردانی کند هلاک و نابود می‌شود: «مَنْ تَخَلَّفَ عَنِّی هلک وَ هَوِیَ».(19)
19. او روشن‌ترین ستارگان، زره داوود، ستاره شش‌پر و ستاره صبح است: «أَنَّهُ سَعَدَ النُّجُومِ وَ دِرْعُ داوود و النجمة السداسیة وَ نَجْمَةُ الصُّبْحِ».(20)
20. کتاب خدا و قرآن ناطق است: «کتاب اللَّهِ وَ الْقُرْآنَ الکریم النَّاطِقِ».(21)
21. رسول خدا(صل الله علیه و آله) به او وصیت و اسم وی، نسب و صفت وی را بیان کرده است: «أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صل الله علیه و آله) وَصِیُّ بِهِ وَ ذکر اسْمِهِ وَ نَسَبِهِ وَ صِفَتِهِ».(22)
22. ائمه(علیهم السلام) او را با اسم، نسب، صفت و محلش بیان کرده‌اند: «إِنَّ الْأَئِمَّةَ (علیهم السلام) ذکرونی بِاسْمِی وَ نَسَبِی وَ صِفَتِی وسکنی».(23)
23. اشعیا، ارمیا، دانیال و یوحنا(علیهم السلام) مردم زمین را به آمدنش بشارت داده‌اند: «أَنْ اشعیا وَ أَرْمِیَا وَ دَانِیَالَ وَ یُوحَنَّا الْبَرْبَرِیِّ بَیِّنُوا أَمْرِی لِأَهْلِ الْأَرْضِ قَبْلَ سِنِینَ طَوِیلَةً».(24)
24. خون امام حسین(علیه السلام) به خاطر خدا و پدرش و احمد الحسن ریخته شده است: « إِنَّ دِمَاءَ الْإِمَامِ الْحُسَیْنُ(علیه السلام) سَأَلْتُ فِی کربلاء لِلَّهِ وَ لِأَجْلِ أَبِیهِ(علیه السلام) وَ لِأَجْلِ أَحْمَدَ إِسْمَاعِیلَ نَفْسِهِ».(25)
25. در آیات بسیاری با عنوان رسول به وی اشاره شده است: « أَنَّهُ الْمُشَارِ إلَیْهِ بِالرَّسُولِ فِی آیَاتِ کثیرة مِنْ الْقُرْآنِ مِنْهَا (وَ مَا کُنَّا مُعَذِّبِینَ حَتَّى نَبْعَثَ رَسُولًا) (26)؛ (أَنَّى لَهُمْ الذِّکْرَى وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُبِینٌ)(27)؛ (هُوَ الَّذِی بَعَثَ فِی الْأُمِّیِّینَ رَسُولًا مِنْهُمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِهِ وَیُزَکِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمْ الْکِتَابَ وَ الْحِکْمَةَ وَإِنْ کَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِی ضَلَالٍ مُبِینٍ)(28)؛ (وَلِکُلِّ أُمَّةٍ رَسُولٌ فَإِذَا جَاءَ رَسُولُهُمْ قُضِیَ بَیْنَهُمْ بِالْقِسْطِ وَهُمْ لَا یُظْلَمُونَ) (29)».(30)
26. زمین را از عدل و داد پر خواهد کرد، بعد از آنکه از ظلم و جور پر شده است: «أَنَّهُ یَمْلَأُ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا بَعْدَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً».(31)
27. باقیمانده آل محمد(صل الله علیه و آله) است: «أَنَا بَقِیَّةِ آلِ مُحَمَّدٍ(صل الله علیه و آله)».(32)
سایر ادعاهای احمد بصری:
28. رکن شدید است: « الرکن الشَّدِیدِ».(33)
29. تأیید شده جبرائیل است: «مُؤَیَّدٌ بِجَبْرَائِیلَ».(34)
30. استوار و محکم شده میکائیل است: «مُسَدَّدٌ بمیکائیل».(35)
31. یاری شده اسرافیل است: «مَنْصُورٍ بِإِسْرَافِیلَ».(36)
32. یاری او واجب است: «یَجِبُ عَلَیَّ الْأُمَّةِ نُصْرَتِی».(37)
33. کسی که به او ایمان نیاورد وارد جهنم می‌شود: «مَنْ لَمْ یُؤْمِنْ بِی فَهُوَ فِی النَّارِ».(38)
34. مؤید به روح القدس است: «مُؤَیَّدٌ بِرُوحِ الْقُدُسِ».(39)
35. نامش در انجیل بیان شده است: «مذکور فِی الْإِنْجِیلِ».(40)
36. نامش در تورات آمده است: «مذکور فِی التَّوْرَاةِ».(41)
37. همانند عیسی(علیه السلام) است که جان خودش را فدا نمود: «شَبِیهٌ عیسی بْنُ مَرْیَمَ (علیه السلام) الَّذِی فَدَاهُ بِنَفْسِهِ».(42)
38. برتر از عیسی بن مریم(علیه السلام) است: «أَفْضَلُ مِنْ نَبِیِّ اللَّهِ عیسی بْنِ مَرْیَمَ(علیه السلام)».(43)
39. گوسفند به پا خاسته در خواب یوحنا است: «الْخَرُوفِ الْقَائِمِ فِی رُؤْیَا یُوحَنَّا اللاهوتی».(44)
40. عالم‌ترین مردم به تورات، انجیل و قرآن است: «أَعْلَمُ النَّاسِ بِالتَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِیلِ وَالْقُرْآنِ».(45)
41. امام مهدی(علیه السلام) او را برای اصلاح حوزه‌های علمیه ارسال کرده است. «أَرْسَلَهُ الْإِمَامُ الْمَهْدِیُّ(علیه السلام) لِلْإِصْلَاحِ فِی الْحَوْزَةِ الْعِلْمِیَّةِ».(46)
42. خبر عظیم است: «أَنَّهُ النَّبَأُ الْعَظِیمِ».(47)
43. سنگ نجات دهنده در دست علی(علیه السلام) است: «حَجَرٍ فِی یَمِینٍ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ(علیه السلام) أَلْقَاهُ فِی یَوْمِ لِیُهْدِیَ بِهِ سَفِینَةً نُوحٍ(علیه السلام)».(48)
44. به واسطه او ابراهیم(علیه السلام) از آتش نجات یافت: «إِنَّ اللَّهَ نَجِیَّ بِهِ نَبِیَّهُ إِبْرَاهِیمَ (علیه السلام) مِنْ نَارِ نُمْرُودَ».(49)
45. به واسطه او یونس(علیه السلام) از شکم ماهی نجات یافت: «إِنَّ اللَّهَ خَلَصَ بِهِ نَبِیَّهُ یُونُسَ(عَلَیْهِ السَّلَامُ) مَنْ بَطْنِ الْحُوتِ».(50)
46. به واسطه او موسی(علیه السلام) با خدا سخن گفت: «إِنَّ اللَّهَ کلم بِهِ موسی بْنَ عِمْرَانَ(عَلَیْهِ السَّلَامُ) عَلِیُّ الطُّورِ».(51)
47. او را همان عصای موسی(علیه السلام) قرار داد تا به دریا بزند: «جَعَلَهُ عَصَا تَفْلِقُ الْبِحَارُ».(52)
48. او را زره داوود(علیه السلام) قرار داد: «جَعَلَهُ دِرْعاً لداوود(علیه السلام)».(53)
49. امیرمؤمنان(علیه السلام) در روز احد به واسطه او از خودش محافظت کرد است: «تَدَرَّعَ بِهِ امیرالمؤمنین(عَلَیْهِ السَّلَامُ) یَوْمَ أُحُدٍ».(54)
50. همانا او فرستاده مسیح و ایلیا و خضر(علیهم السلام) است: «أَنَّهُ رَسُولُ السَّیِّدِ الْمَسِیحِ (َعلَیْهِ السَّلَامُ) وَ رَسُولُ إِیلِیَا وَ رَسُولُ الْخَضِرُ».(55)
51. او دابة الارضی است که در آخر الزمان سخن خواهد گفت: «دَابَّةُ الْأَرْضِ الَّتِی تکلم النَّاسَ فِی آخِرِ الزَّمَانِ».(56)
52. مهر نبوت در پشت دارد: «بِظَهْرِهِ خَاتَمُ النُّبُوَّةِ».(57)
53. حجر الاسود است: «أَنَّهُ الْحَجَرُ الْأَسْوَدِ».(58)
54. باغی از باغ های بهشت است که پیامبر خدا از آن خبر داده است: «رَوْضَةٌ مِنْ رِیَاضِ الْجَنَّةِ أَخْبَرَ عَنْهَا رسولالله(صل الله علیه و آله)».(59)
55. یارانش اولین کسانی هستند که وارد بهشت می‌شوند: «أَنْصَارِهِ أَوَّلُ مَنْ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ».(60)
56. روح القدس نازل نمی‌شد، مگر به همراه محمد(ص) و پس از وفات ایشان به علی(ع) منتقل شد و سپس به امامان بعد از ایشان و پس از آنان به مهدیین دوازده‌گانه نازل خواهد شد: «رُوحُ الْقُدُسِ الْأَعْظَمِ لَمْ یُنَزِّلْ إلَّا مَعَ مُحَمَّدٍ(صل الله علیه و آله) انْتَقَلَ بَعْدَ وَفَاتِهِ إِلَیَّ عَلِیٍّ(علیه السلام) ثُمَّ إِلَیَّ الْأَئِمَّهْ ثُمَّ بَعْدَهُمْ إِلَیَّ الْمَهْدِیِّینَ الِاثْنَیْ عَشَرَ».(61)
ادعاهای مذکور، برخی از سخنان احمد بصری است که با بررسی هر کدام از آنها، کذب و واهی بودن ادله وی روشن می‌شود.
نکته قابل توجه اینکه احمد بصری برای هیچکدام از ادعاهای خود ادله عقلی و نقلی معتبری ذکر نکرده و حتی برخی از این اوصاف، مختص رسول گرامی اسلام(صل الله علیه و آله)، حضرت امیرالمومنین(علیه السلام)، امام مهدی(علیه السلام) و یا حتی در خصوص جبرائیل(علیه السلام) صادر شده‌اند. علاوه بر آن، هر آنچه از سنگ و چوب و باغ و حتی گوسفندانی که در انجیل تقدیس شده را جلوه‌ای از خود دانسته است.
پی نوشت:
(1). الجواب المنیر، ج1، ص33.
(2). همان، ص33.
(3). همان، ص33.
(4). بیان الحق و السداد من الأعداد، ج1، ص46.
(5). همان.
(6). الرد الاحسن فی الدفاع عن الاحمد بصری، ص11.
(7). الاربعون حدیثا فی المهدیین ذریه القائم (ع)، ص7.
(8). المشابهات، ج4، ص46.
(9). همان، ج4،ص44.
(10). همان، ج1، ص260.
(11). بیانیه (السید احمد الحسن الیمانی الموعود)، تاریخ 21/4/1426هـ.ق
(12). بیان الحق و السداد من الأعداد، ج1، ص46.
(13). المتشابهات، ج4، ص46.
(14). همان.
(15). همان، 44.
(16). الجواب المنیر، ج1، ص7.
(17). همان، ص8.
(18). بیانیه برائت در تاریخ 13/6/1425هـ ق.
(19). همان.
(20). بیان الحق و السداد، ج1، ص38.
(21). همان، ص14.
(22). الجواب المنیر عبر الاثیر، ج1، ص18.
(23). همان، ص19.
(24). همان، ص20.
(25). همان.
(26). سوره اسراء، 15.
(27). سوره دخان، 13.
(28). سوره جمعه، 2.
(29). سوره یونس، 47.
(30). الجواب المنیر، ج1، ص24.
(31).. بیانیه احمد بصری (21/4/1426هـ ق).
(32). الجواب المنیر، ج1، ص41.
(33). همان.
(34). همان.
(35). همان.
(36). همان.
(37). برائت صادر شده در تاریخ (13/6/1425 هـ ق).
(38). همان.
(39). الجواب المنیر، ج1، ص41.
(40). همان، ص25.
(41). همان.
(42). همان، ج4-6، ص46.
(43). همان.
(44). همان.
(45). المتشابهات، ج4، ص46.
(46). الجواب المنیر، ج1، ص37.
(47). بیان الحق و السداد من الأعداد، ج1، ص45.
(48). الجواب المنیر، ج1، ص16.
(49). همان.
(50). همان.
(51). همان.
(52). همان.
(53). همان.
(54). همان.
(55). همان، ص30.
(56). بیوگرافی احمد بصری (8/4/1426هـ ق).
(57). الجواب المنیر، ج4، ص59.
(58). همان، ص76.
(59). همان.
(60). برائت صادر شده در تاریخ (13/6/1425هـ ق).
(61). الجواب المنیر، ج1، ص39.
منبع:
کتاب درسنامه نقد و بررسی جریان احمد الحسن بصری، علی محمّدی هوشیار، انتشارات تولی، قم، 1396ش، ص 31- 39.
