بازدیدها: 3

و

آخر الزمان در مسیحیت

 

مسئله آخر الزمان، یکی از موضوعات مشترک در تمامی ادیان الهی به شمار می آید. آخر الزمان در مسیحیت و الهیات مسیحی از چنان جایگاه ویژه ای برخوردار است که برخی آن را در کنار بشارت و نجات، محور تعلیمات مسیح می نامند.

 

آخر الزمان در مسیحیت، دوره بازگشت عیسی مسیح است. در این میان اما، اختلاف نظر وجود دارد.  به این معنا که برخی از مسیحیان برای مسیح (ع) یک بازگشت تصور می کنند و دسته دیگر به دو بازگشت قائل هستند:

• بازگشت پیش از هزاره و قبل از داوری در زمان قیامت
• بازگشت پس از هزاره؛ که این عقیده، نقطه اشتراک همه مسیحیان می باشد

 

بر این اساس، پس از رجعت مسیح (ع)، داوری نهایی آغاز می شود و انسان ها با پاداش و کیفر کردار نیک و بد خود مواجه می گردند.

 

• بشارت آمدن منجی

 

کتاب مقدس پر است از آیاتی که آمدن منجی برای نجات بشریت را بشارت می دهند.

 

 

در سفر پیدایش در این رابطه می آید:

 

“هنگامی که ابراهیم از امتحان ذبح فرزند سربلند بیرون آمد، خداوند به وی فرمود از ذریت تو جمیع امت های زمین برکت خواهند یافت”. (پیدایش 22: 15-18)

 

این آیه و آیات متعدد مشابه آن، گویای اهمیت و جایگاه برجسته موضوع آخر الزمان در مسیحیت می باشد.

 

• زمان ظهور

 

یکی از نقاط مبهم در باور تثلیث گرایان، زمان ظهور مسیح (ع) و در پس آن، قیامت است. این مسئله از آن رو اهمیت دارد که در انجیل مرقس از زبان عیسی (ع) نقل می شود:

“ولی از آن روز و ساعت، غیر از پدر، هیچ کس اطلاع ندارد، نه فرشتگان و نه پسر”. (مرقس ۱۳: ۳۲)

به دیگر سخن، علیرغم اعتقاد تثلیث گرایان به الوهیت مسیح، عیسی (ع) به روشنی از عدم آگاهی خود در رابطه با زمان ظهور خویش سخن می گوید، حال آن که او در باور تثلیث گرایان، خداست.

 

• انتظار برای ظهور

 

انتظار برای ظهور مسیح (ع) از جایگاه برجسته ای در الهیات مسیحی برخوردار است. عیسی (ع)، بازگشت خویش را به اربابی تشبیه می کند که به مجلس عروسی رفته و بازگشتش به طول انجامیده است. از این رو غلامان در منزل، در انتظار او به سر می برند:

 

“کمرهای خود را ببندید و چراغ های خود را افروخته بدارید. شما باید مانند کسانی باشید که انتظار آقای خود را می کشند که چه وقت از عروسی مراجعت کند تا هر وقت آید و در را بکوبد، بی درنگ برای او باز کنند. خوشا به حال آن غلامان که آقای ایشان چون آید، ایشان را بیدار یابد… پس شما نیز مستعد باشید، زیرا در ساعتی که گمان نمی برید، پسر انسان می آید”. (لوقا 13: 35-40)

 

بر این اساس، پطرس با اشاره به این که خود عیسی (ع) فرا رسیدن پادشاهی خداوند را ناگهانی می دانست، می گوید:

“مانند کسی که منتظر هر اتفاقی است، منتظر آمدن عیسی مسیح باشید”. (اول پطرس 1: 13)

 

این تاکید بسیار بر آموزه انتظار برای آخر الزمان در مسیحیت تا بدان جا پیش رفت که برخی مسیحیات، کار و زندگی خویش را رها کردند و به انتظار مسیح نشستند.

از این رو، پولس در نامه ای به تسالونیکیان به یکی از علائم ظهور اشاره می کند و می نویسد:

“تا دجال نیاید، مسیح ظهور نخواهد کرد”. (دوم تسالونیکیان ۲: ۳)

 

کلام آخر

مسئله آخر الزمان در مسیحیت، همچون دیگر ادیان الهی جایگاهی محوری داشته و زیربنای بحث انتظار است. در این باور، در پایان عمر جهان، مسیح بازگشته و در پس آن قیامت آغاز می شود. بازگشت مجدد عیسی (ع) در نگاه برخی مسیحیان نخستین آنقدر قریب الوقوع بوده است که زندگی روزمره خود را رها کرده و تا پایان عمر در انتظار ظهور مسیح به سر می بردند. این در حالی است که حتی خداوندگار آن ها یعنی مسیح (ع)، طبق اذعان خود، از زمان رجعتش آگاه نبوده است.

 

موضوعات مرتبط:

آخرالزمان در مسیحیت (بخش دوم)

 

 

منابع:

کاشانی، محمد، درسنامه مسیحیت، نشر مؤسسه آموزش عالی حوزوی خاتم النبیین، 1398