بازدیدها: 17
بهائیت با تلاش استعمارگران روی کار آمد و ادامه حیات خود را در خدمت به آنها می دید. با توجه به قدرت گرفتن آمریکا در آن زمان، سران بهائی، دوستی با ایشان را در دستور کارشان قرار دادند.
عبدالبهاء (از رهبران فرقه بهائیت) در سخنرانی خود در بین بهائیان آمریکائی می گوید:
«از برای تجارت و منفعت ملت آمریکا مملکتی بهتر از ایران نه. چه که مملکت ایران مواد ثروتش همه در زیر خاک پنهان است. امیدوارم ملت آمریکا سبب شوند که آن ثروت ظاهر شود.»(1)
خدمت به دوست جدید
در ادامه به نمونه هایی از روابط دوجانبه بهائیت و آمریکا اشاره می شود.
1- پیام بهاءالله (مؤسس فرقه بهائیت) به رؤسای جمهور آمریکا
بهاءالله برای اینکه نشان بدهد بهائیت یک آیین جهانی است، به پادشاهان و سران کشورها خطاب هایی داشته است. از جمله به سران آمریکا می گوید: «یا ملوک آمریکا و رؤساء الجمهور فیها اسمعوا ما تغن به الورقاء علی غصن البقاء انه لا اله الا انا الباقی الغفور الکریم؛ ای پادشاهان و رؤسای جمهور آمریکا! بشنوید آن چه را ورقا بر شاخه بقا می خواند که: خدایی نیست جز من که باقی و آمرزنده و کریم هستم.»(2)
2- سفر عبدالبهاء به آمریکا
عبدالبهاء بعد از برداشته شدن محدودیتهایی که دولت عثمانی برای او وضع کرده بود، به اروپا و آمریکا سفر کرد.
نکات قابل توجه سفر عبدالبهاء به آمریکا
- دعوت رسمی عبدالبهاء به امریکا از طرف مجامع آمریکائی
محمد ارزقانی در مقدمه جلد 1، بدیع الآثار می نویسد:
«عبدالبهاء پس از آنکه در سال 1909م اجازه سفر یافت، پیاپی دعوت نامه هایی برای سفر به آمریکا دریافت نمود؛ از جمله یک عریضه با امضای فرد فرد بهائیان آمریکا و نیز دعوتنامه هایی از کنگره های صلح و کنائس و محافل آخری که عبدالبهاء را به آمریکا دعوت نمود…»
همچنین شاه سیاوش سفیدپوش، از زرتشتیان بهائی شده و یار مورد اعتماد عبدالبهاء، از قول او می گوید:
«یکی از ولات و بزرگان آمریکا نامه نوشته و ما را به مجمع خود در آمریکا دعوت کرده است. این ها هر چند بهائی نیستند، ولی محبّ و زنده اند.» و در پاسخ به خبرنگاری که قصد سفرشان را پرسیده بود، می گوید: «ما بنا به دعوت انجمن صلح آمریکا به این کشور آمده ایم.»(3)
- استقبال مقامات آمریکائی از عبدالبهاء
عباس افندی (عبدالبهاء) هنگام ورود به نیویورک، از طرف «روزولت» رئیس جمهور وقت آمریکا و وزیر دارایی اش، مورد استقبال قرار گرفت.(4) او در طول سفر با اشخاص برجسته و مقامات رسمی دیدار داشت.
- سخنرانی عبدالبهاء در محافل و معابد ماسونی(5)
جالب است که ورود به محافل مخفی ماسونی، خصوصا به عنوان سخنران، به جز برای اعضاء، ممنوع است.
پس عبدالبهاء چگونه وارد این محفل شده و حتی سخنرانی هم کرده است. خودش عضو تشکیلات ماسون بوده! یا در اهداف و مقاصد دین ستیزانه با آنها هم پیمان بوده؟
خودش در جمع انجمن شبه ماسونی تیاسفی ها در نیویورک می گوید:
«از احساسات جناب رئیس، نهایت خشنودی را دارم و هم چنین از احساسات وکیله ایشان نهایت سرور را دارم؛ به جهت اینکه مقاصدمان یکی است و آرزویمان یکی است.» (6)
3- ساخته شدن مشرق الاذکار در شیکاگو
دومین مشرق الاذکار بهائیان بعد از عشق آباد در روسیه، در شیکاگو ساخته شد. عبدالبهاء در هنگام نصب سنگ بنای آن گفت:
«هزاران مشرق الاذکار در شرق و غرب عالم ساخته خواهد شد، ولی این نخستین مشرق الاذکاری است که در بین همه، اهمیت عظیمی را حائز است. ساختمان این مشرق الاذکار به منزله «ام المعابد» محسوب خواهد شد.»(7)
4- تلاش بهائیان برای نفوذ آمریکا در ایران
بهائیان همه تلاش خود را می کنند تا زمینه نفوذ بیگانگان، از جمله آمریکا را فراهم کنند. به عنوان نمونه:
- ترویج فرهنگ آمریکائی در ایران از جمله تأسیس مدرسه تربیت و سپردن مدیریت آن به یک بهائی آمریکائی(8)
- سپردن امور اقتصادی ایران به مستشاران اقتصادی آمریکا از جمله «مورگان شوستر»(9)
- جاسوسی برای آمریکا
به عنوان نمونه، بنابر اعلام وزیر دادگستری ایران در سال 1358، دکتر عبدالکریم ایادی (پزشک مخصوص شاه)، جاسوس سازمان سیا بوده و مأموریت داشته است در صورتی که شاه قدمی خلاف منافع آمریکا برداشت، او را به قتل برساند.(10)
- پیوند با کاخ سفید، به عنوان مثال، پیام تبریک «جانسون» رئیس جمهور وقت آمریکا در 14 مهر 1346ش به محفل بهائیان آمریکا به مناسبت صدمین سال تأسیس بهائیت.
در بخشی از این پیام آمده است: «هدف شما با هدف آمریکا، یکی است.»(11)
تنها همین یک جمله، ارتباط عمیق آمریکا و بهائیت را به خوبی نشان میدهد! آیا داشتن اهداف مشترک بهترین دلیل برای همکاری دوجانبه ایشان نمی باشد؟!
پی نوشت:
- خطابات مبارکه، چاپ آزادگان، ص33
- اقدس، ص25
- فصلنامه تاریخ معاصر ایران، ش50، ص82و83
- همان، ص83
- مجله اخبار امری، ش9و10، ص223
- فصلنامه تاریخ معاصر ایران، به نقل از خطابات عبدالبهاء، ج2، ص98
- همان، ش50،ص19، به نقل از آهنگ بدیع، ش6.7، ص106
- همان، ش50، صص67-69
- اسناد فعالیت بهائیان در دوره محمد رضا شاه، ص56 و فصلنامه تاریخ معاصر ایران، ش50، ص159
- همان، ش50، ص46
- مجله اخبار امری، ش11، صص565-558
