Visits: 8

آموزه تثلیث در عهد جدید

تثلیث را می توان محوری ترین آموزه مسیحیت نامید. آموزه ای که از ۳ اصل اساسی تشکیل شده است:

۱- تنها یک خدای حقیقی وجود دارد.

۲- در ذات خدا سه شخص متمایز وجود دارد، به این معنا که:

الف) پدر . پسر نیست :تمایز پدر از پسر

ب)پدر، روح القدس نیست:تمایز پدر از روح القدس

ج)پسر، روح القدس نیست :تمایز پسر از روح القدس

۳- هر یک از ۳ شخص تثلیث، خدایی کامل و حقیقی می باشد، به این معنا که:

الف) خدای پدر خدای کامل است.

ب)خدای پسر خدای کامل است.

ج) روح القدس خدای کامل است.

این آموزه در نگاه کلیسا از جایگاه برجسته ای برخوردار بوده و عدم پذیرش آن، کفر تلقی می شود. حال باید دید آیا آموزه تثلیث در عهد جدید وجود دارد و می توان آن را به عیسی (ع) نسبت داد؟

• اتحاد با خدا

در برخی از آیات انجیل مشاهده می شود که مسیح، خود را با خدا یکی می داند. به عنوان مثال، در انجیل یوحنا می آید:

“من و پدر، یکی هستیم”. (یوحنا ۱۰: ۳۰)

اندیشمندان مسیحی بر این عقیده اند که این چنین سخنی به معنای این است که:

«ذات هر دو یکی است».

این در حالی است که چنین عبارتی را در رابطه با حواریون و ایمان آورندگان نیز بیان می کند. حال آن که تصور نمی شود که حواریون، ذاتی یکسان با خدا داشته باشند.

در انجیل یوحنا می آید:

“و نه برای این ها فقط سؤال می کنم، بلکه برای آن ها نیز که به وسیله کلام ایشان به من ایمان خواهند آورد، تا همه یک گردند؛ چنان که تو ای پدر در من هستی و من در تو، تا ایشان نیز در ما یک باشند، تا جهان ایمان آرد که تو مرا فرستادی. و من جلالی را که به من دادی به ایشان دادم تا یک باشند، چنان که ما یک هستیم. من در ایشان و تو در من، تا در یکی کامل گردند.” (یوحنا ۱۷: ۲۰-۲۳)

بر این اساس، روشن است که عیسی مسیح (ع) همواره نوع اتحاد ایمان داران با خود را از سنخ اتحاد خود با خدا می داند. سؤال اینجاست که:

چرا کلیسا با وجود این مسئله، حواریون و مؤمنان به مسیح را نیز خدا تصور نمی کند؟

• پدر در من است و من در پدر

عیسی مسیح (ع) رو به شاگردان فرمودند:

“آیا باور نمی کنی که من در پدر هستم و پدر در من است … .” (یوجنا ۱۴: ۱۱)

این عبارت نیز در نگاه پیروان آموزه تثلیث، گواهی است بر الوهیت مسیح (ع). حال آن که بر اساس آیات عهد جدید، افراد زیادی در پدر هستند:

“هر که اقرار کند عیسی پسر خدا است، خدا در وی ساکن است و وی در خدا”. (اول یوحنا ۴: ۱۵)

در جای دیگر نیز می آید:

“و خدا محبت است و کسی که در محبت، ساکن است، در خدا ساکن است و خدا در او [ساکن است]”. (اول یوحنا ۴: ۱۶)

• خدای پسر یا پسر خدا؟

یکی دیگر از استدلال های مسیحیان بر الوهیت مسیح این است که عیسی (ع) بارها در کتاب مقدس، پسر خدا نامیده شده است. به عنوان مثال، در انجیل مرقس می آید:

“پس عیسی آواز بلندی برآورد و جان داد … و چون یوزباشی که مقابل وی ایستاده بود، دید که بدین طور صدا زده، روح را سپرد، گفت: فی الواقع، این مرد، پسر خدا بود”. (مرقس ۱۵: ۳۷-۳۹)

این در حالی است که این صفت، خاص عیسی مسیح نمی باشد، چرا که بر اساس آموزه انجیل متی، تمامی مسیحیان در دعای خویش چنین می گویند:

“… ای پدر ما که در آسمانی، نام تو مقدس باد”. (متی ۶: ۹)

همچنین یوحنا می گوید:

“هر که محبت می نماید، از خدا مولود شده است”. (اول یوحنا ۵: ۱)

افزون براین، در سنت عهد قدیم به عنوان ستون کتاب مقدس مسیحیان نیز، تمامی بنی اسرائیل، فرزندان خدا هستند:

“خداوند به موسی دستور داد که به فرعون بگوید یهوه چنین می گوید: اسرائیل، پسر من و نخست زاده من است و به تو می گویم، پسرم را رها کن تا مرا عبادت نماید و اگر از رها کردنش ابا نمایی، همانا پسر تو یعنی نخست زاده تو را می کشم”. (خروج ۴: ۲۲-۲۳)

• خدا و خداوند

مسیح (ع) در آیات بسیاری از عهد جدید، خداوند نام می گیرد. این امر نیز در کنار مواردی که ذکر شد، چنین تصوری را برای تثلیث گرایان بوجود می آورد که آموزه تثلیث مورد تأیید عهد جدید می باشد. به عنوان مثال، پولس در نامه به رومیان می نویسد:

“به زبان خود، عیسی خداوند را اعتراف کنی”. (رومیان ۱۰: ۹)

حال آن که در کتاب مقدس، افراد بسیاری خدا نامیده شده اند. به عنوان مثال، در سفر خروج می آید:

“و یهوه به موسی گفت: ببین تو را بر فرعون، خدا ساخته ام”. (خروج ۷: ۱)

افزون براین، خود پولس در جایی دیگر به تفاوت خدایی مسیح (ع) با پدر اشاره می کند و می نویسد:

“هر چند هستند که به خدایان خوانده می شوند، چه در آسمان و چه در زمین، چنان که خدایان بسیار و سروران بسیار می باشند. لکن ما را یک خداست، یعنی پدر، که همه چیز از اوست، و ما برای او هستیم، و یک سرور، یعنی عیسی مسیح”. (اول قرنتیان ۴: ۴)

حتی خود مسیح (ع) پا را از این نیز فراتر نهاده و هنگامی که یهودیان سنگ برداشتند تا او را سنگسار کنند، از ایشان پرسید، به چه سبب می خواهید مرا سنگسار کنید؟ آن ها نیز همان اشتباه مسیحیان را مرتکب شدند و گفتند، چرا که تو انسانی ولی خود را خدا می خوانی. عیسی در دفاع از خود به این نکته اشاره کرد که:

“آیا در تورات شما نوشته نشده است که من گفتم شما خدایان هستید؟ پس اگر آنانی را که کلام خدا بدیشان نازل شد، خدایان خواند و ممکن نیست که کتاب، محو گردد، آیا کسی را که پدر، تقدیس کرده، به جهان فرستاد، بدو می گویید کفر می گویی، از آن سبب که گفتم  پسر خدا هستم؟” (یوحنا ۱۰: ۳۴-۳۶)

ادامه دارد…

موضوعات مرتبط:

منابع:

برگرفته از کتاب “درسنامه مسیحیت”، نویسنده “محمد کاشانی”