Visits: 10
آموزه گناه نخستین
داستان آفرینش در مسیحیت با آموزه گناه نخستین پیوند می خورد. این ماجرا در فصل سوم کتاب آفرینش بیان می شود. تفاسیر بسیاری برای این داستان نقل شده که تفسیر پولس، یکی از مهم ترین آن هاست. تفسیر پولس که قرن ها پس از ذکر این ماجرا در کتاب آفرینش (۱) بیان می گردد، گناه بشر و مرگ را با سرپیچی حضرت آدم پیوند می زند. تفاسیر متعددی برای تفسیر پولس ندر این زمینه وجود دارد. یکی از مهم ترین این تفسیرها، دکترین آگوستین است.
به طور کلی، آموزه گناه نخستین، یکی از بنیان های اصلی مسیحیت است. این آموزه تا بدان جا اهمیت دارد که آموزه فداء و مسئله نجات نیز با آن در آمیخته و بدان وابسته است. از این رو بیان و تحلیل آن برای درک صحیح از مسیحیت، ضروری به نظر می رسد.
انسان پیش از گناه نخستین
تعالیم کلیسای کاتولیک می گوید:
“کلیسا تعلیم می دهد که پدر و مادر اولیه ما، آدم و حوا، در «حالت قداست و عدالت» اولیه بوجود آمدند. این لطف قداست اولیه، «شریک بودن در حیات الاهی» بود. در پرتو این لطف، تمام ابعاد حیات بشری تقویت شد. تا وقتی انسان با خدا صمیمی باقی بماند، دچار رنج یا مرگ نخواهد شد. انسان، اول به طور کلی کامل و منظم بود. زیرا از شهوات سه گانه که او را مقهور لذات حسی، طمع به نعمت های زمینی و ابراز وجود برخلاف دستورات عقل می کرد، رها بود”. (تعالیم کلیسای کاتولیک، پاراگراف ۳۷۹-۳۷۴)
در این مرحله، انسان از موهبت شناخت نیک و بد محروم بود. از این رو، آدم و حوا برهنه بودند و از این برهنگی خجلت نداشتند (پیدایش ۲:۲۵). با این وجود، در «حالت قداست و عدالت» اولیه بودند. این مرحله با وجود تمام الطافی که داشت، چندان طولانی نبود و با خوردن از میوه ممنوعه به پایان رسید. در اینجا بود که گناه نخستین در مسیحیت آغاز شد. ماجرای خوردن میوه ممنوعه مبتنی بر الهیات مسیحی، شروع مرحله دوم زندگی بشری بوده می باشد.
انسان پس از گناه نخستین
بر اساس آموزه گناه نخستین، سرپیچی آدم و حوا در خوردن از میوه درخت ممنوعه، سبب شد قداست آنان از بین رفته و طبیعت شان فاسد گردد. همین نافرمانی در الهیات مسیحی، «گناه نخستین» نام دارد. سِفر پیدایش می گوید که این نافرمانی، با وجود ارزانی داشتن موهبت دانش و شناخت نیک و بد به بشر، آثاری زیان بار نیز به همراه داشت. از جمله این زیان ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- جاری شدن مرگ برای آدم، حوا و نسل آن ها (پیدایش ۲:۱۷)
- دشمنی میان نسل مار به عنوان کسی که حوا را فریفت و فرزندان حوا (پیدایش ۳:۱۵)
- زایمان همراه با درد برای تمامی زنان به عنوان مجازاتی برای حوا و زنان نسل او (پیدایش ۳:۱۶)
- اشتیاق حوا و زنان نسل او به شوهر (پیدایش ۳:۱۶)
- ملعون شدن زمین (پیدایش ۱۹-۱۸: ۳)
- انسان برای کسب روزی باید رنج برد و عرق بریزد (پیدایش ۱۹-۱۸: ۳)
تعالیم کلیسای کاتولیک درباره آثار گناه نخستین در مسیحیت می نویسد:
“از آن پس، هر گناهی، نافرمانی از خدا و بی اعتمادی به خیرخواهی او می باشد. آدمی با این گناه، خود را بر خدا ترجیح داد و با همان عمل به او اهانت کرد. او بر خلاف مقتضیات مخلوق بودنش و بدین ترتیب بر خلاف خیر خودش، در برابر خدا، خود را برگزید. انسان که در حال قداست آفریده شد، مقرر بود که خدا او را در جلال «الاهی گونه» کند. او با اغوای ابلیس، خواست «مانند خدا شود»، اما «بدون خدا، قبل از خدا و نه مطابق دستور خدا»… . پس از آن گناه نخست، جهان، واقعا غرق گناه شد. در این جهان، قتل قائن (قابیل)، برادرش هابیل را و فساد همگانی ناشی از گناه وجود دارد”. (تعالیم کلیسای کاتولیک، پاراگراف ۴۰۱-۳۹۷)
ادامه دارد…
موضوعات مرتبط:
برزخ در الهیات مسیحی (بخش اول)
برزخ در الهیات مسیحی (بخش دوم)
پی نوشت ها:
۱) کتاب آفرینش: نام اولین کتاب تورات عبری است که ماجرای خلقت انسان و موجودات را ذکر می کند.
۲) J. Ayer, Source Book for Ancient Church History, P 464-465
۳) برانتل، جورج، آیین کاتولیک، ص ۷۵-۷۴
۴) آگوستین، شهر خدا، ص ۶۰۷
۵) مک گراث، آلیستر، درآمدی بر الاهیات مسیحی، ص ۴۷۵
منابع:
کتاب “درسنامه مسیحیت”، نویسنده “محمد کاشانی”
- R. Tennat, The Sources of the Doctrines of the Fall and Original Sin
