بازدیدها: 9
اربعین یک فلسفه‌ای دارد که مربوط به اربعین امام حسین(ع) نیست، اربعین در متون دینی بسیار رواج گسترده‌ای دارد و موارد فراوانی برای اربعین می‌توانیم پیدا کنیم.
به گزارش فاران نیوز، علی شیرخانی، استاد علوم سیاسی و روابط بین‌الملل دانشگاه آزاد اسلامی و عضو هیئت مؤسس انجمن مطالعات سیاسی حوزه طی یادداشتی که در اختیار ایکنای قم قرار داده است، نوشت: اربعین یک فلسفه‌ای دارد که مربوط به اربعین امام حسین(ع) نیست، اربعین در متون دینی بسیار رواج گسترده‌ای دارد و موارد فراوانی برای اربعین می‌توانیم پیدا کنیم. در قرآن، متون روایی ما و امثالهم ذکر شده است.
مطلب مهمی وجود دارد و به قرائات مختلف در روایات آمده است: «من بلغ الأربعين و لم يأخُذِ العصا فَقَد عَصى، کسی که به ۴۰ سالگی برسد و عصا بر ندارد گناه کرده است.» این بدان معناست، زمانی که سن از ۴۰ سالگی گذشت، انسان باید احتیاط کند. بر این اساس واژه اربعین، یک واژه بسیار مهم در ادبیات دین اسلام، مسیحیت و یهودیت است.
در رابطه با اربعین امام حسین(ع)، روایات مختلفی وجود دارد، یکی از این روایات مربوط می‌شود به جابر بن عبدالله انصاری که در اربعین امام حسین(ع) با آداب خاصی بر سر مزار حضرت حاضر شد، در روایت دیگری که گفته می‌شود: خانواده عصمت و طهارت از شام به اربعین برگشتند، که ما توجهی به درستی و یا نادرستی این روایت نداریم. بنابراین از همان زمان به بعد، بحث اربعین امام حسین(ع) میان شیعیان و محبان اهل بیت(ع) رواج پیدا کرد.
بر همین اساس بر اثر گذشت زمان، در زمان خلفای عباسی و اموی می‌بینیم که افراد زیادی سعی در زنده نگه داشتن اربعین می‌کردند و حتی گفته می‌شود که زنده نگه داشتن اربعین در میان افراد وجود داشته، در زمان یکی از خلفای عباسی، دستور قطع دست افرادی را که قصد رفتن به اربعین داشتند را می‌دادند.
نفس رفتن به اربعین با وجود سختی‌های فراوان، این سؤال را ایجاد می‌کند که اربعین چیست. در پی پرسش چیستی اربعین ما به توضیح تاریخ شهادت امام حسین(ع)، چگونگی شهادت ایشان و شرح آن می‌پردازیم که همه به نوعی باعث شناخت حیات شیعه و اهل بیت(ع) می‌شود.
در برگزاری مراسم اربعین ناخودآگاه سؤالی از قبیل کیستی امام حسین(ع)، چگونگی شهادت ایشان، شناخت خانواده ایشان در ذهن ما پدید می‌آید. دنبال کردن پاسخ سؤالات، باعث شناخت فرهنگ، سيره و مرام اهل بیت(ع) می‌شود. اگر همه این پاسخ‌دهی‌ها به نحو درستی انجام شود، در بسط و گسترش فرهنگ شیعی و به نتیجه، گرایش به مذهب شیعه افزایش پیدا خواهد کرد.
اگر مراحل گفتگو با اهل سنت، علمی، متقن و منطقی باشد، به طبع ما می‌توانیم علاوه بر معرفی شیعه، در ارتباط‌گیری با برادران اهل سنت هم گام برداریم، به این دلیل که اهل سنت همگی بر این باور هستند که «الحسن و الحسین سید شباب اهل جنه.»
روایت‌های بی‌شماری در کتب اصلی‌شان وجود دارد که تأکید فراوانی بر احترام اهل بیت پیامبر(ص) می‌کند. اربعین می‌تواند بیان کند که ای مسلمانان بیایید تا دنبال کنیم و ببینیم که امام حسین(ع) را چه کسی و با چه ویژگی‌هایی شهید کرد.
پس اگر بیاییم و بیان کنیم خلیفه‌ای به نام یزید که خود اهل سنت در آثارشان بیان کردند، به هیچ قیدی از قیود اسلامی پایبند نبوده است، می‌تواند نقطه عطفی در میان جوامع اسلامی باشد. البته همه موارد، مواردی است که اگر به نحو احسن و مطلوب بیان نشود، تأثیر نخواهد گذاشت.
انتهای پیام
منبع: ایکنا
