بازدیدها: 6
افکار انحرافی و عقاید کلامی ابن تیمیه تاثیر بسزایی در تاسیس فرقه وهابیت دارد. بی پایه و اساس بودن این عقاید و مخالفت علمای هم عصر او، مانع از انتشار این افکار، در جهان اسلام شد، تا اینکه در قرن یازدهم هجری، محمدبن عبد الوهاب با استفاده از این آراء، فرقه وهابیت را به وجود آورد. تفکرات انحرافی ابن تیمیه تاثیر بزرگی در ایجاد تفرقه در بین مسلمانان داشت.
برخی از افکار انحرافی ابن تیمیه
قسم خوردن به غیر خداوند
- ابن تیمیه در این مورد می گوید: «قسم خوردن به غیر خداوند مشروع نیست، بلکه از آن نهی شده است».[1]
- این در صورتی است که در قرآن، قسم خوردن به غیر خداوند بسیار وارد شده است. قسم به جان پیامبر: «لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِي سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ»؛ سوره حجر/72 قسم به قرآن: « وَالْقُرْآنِ الْحَكِيمِ»؛ یس/2. قسم به فرشتگان: «فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا »؛ نازعات/5. قسم به اسب های دونده ««وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا»؛ عادیات/1. و … .
مخالف برپایی مراسم
- ابن تیمیه به دنبال افکار انحرافی اش، برپایی مراسم و جشن در اعیاد را، مخالف شریعت اسلام می داند.
- او می گوید: «این عمـل هماننـد اعمـال نصـاري است، که حوادث مربوط به حضرت عیسی علیه السلام را عید می گیرند».[2]
نماز خواندن و دعا در کنار قبور اولیاء
- از جمله افکار انحرافی او نماز خواندن، در کنار قبور اولیاء است.
- ابن تیمیه نماز خواندن، در کنار قبور را حرام می داند.
- هرگونه عبادت، از قبیل نماز، اعتکاف، استغاثه و قرائت قرآن را، در کنار قبور، باطل می شمارد.[3]
حرام بودن زیارت قبور
- یکی دیگر از افکار انحرافی ابن تیمیه زیارت قبور، می باشد.
- ابن تیمیه تمام احادیث فضیلت زیارت قبر پیامبر «صلی االله علیه وآله»، را دروغ می داند.[4]
- به شدت، با زیارت قبر پیامبر «صلی االله علیه وآله»، و اولیاء دیگر مخالف است. بدون اینکه، دلیلی از قرآن و یا سنت داشته باشد.
- سفرکردن به جهت زیارت قبور را، مشروع نمی داند.
- این اعتقاد ابن تیمیه در مقابل روایات فراوانی است که توصیه به زیارت می کنند.
استغاثه و طلب کمک و شفاعت
- ابـن تیمیه، با افکار انحرافی اش می گویـد: «اگر کسـی به شخصـی که از دنیـا رفته، بگویـد: مرا دریـاب، مرا کمـک کن، از من شـفاعت کن، مرا بر دشـمنم پیروز گردان و امثال این درخواست ها که تنها خدا بر آن قدرت دارد، از اقسام شـرك است».[5]
- در جاي دیگر می گوید: «اگر کسی چنین گوید، باید توبه کند و گرنه کشتنش واجب است».[6]
- در منابع اسلامی روایات زیادی در زمینه شفاعت و توسل و طلب کمک و استغاثه شده است. و عموم مسلمین توسل، استغاثه و شفاعت را جایز می دانند.
جسمانیت برای خداوند متعال
- از دیگر افکار انحرافی ابن تیمیه برای خدواند متعال، جسمانیت قائل شده است.
- ابن تیمیه در یکی از فتواهاي خود می گوید: «آنچه در قرآن و سنت ثابت شده، اجماع و اتفاق پیشینیان بر آن است، حق می باشد. حال اگر از این امر، لازم آید که خداوند متصف به جسمیت شود اشکالی ندارد؛ زیرا لازمه حق نیز حق است».[7]
- او در مقابل آن دسته از آیات قرآن، که هرگونه جسمانیت برای خداوند را نفی می کند، سکوت کرده است.
- ابن بطوطه، در سفر نامه خود می نویسد: «ابن تیمیه در دمشق، بالای منبر رفته بود و مردم را موعظه می کرد. از جمله مطالبی که گفت این بود: خداوند به آسمان دنیا می آید، همان گونه که من از منبر پایین می آیم، این را گفت و از منبر پایین آمد».[8]
پی نوشت:
[1]. مجموعه الرسائل و المسائل، ج ،1ص 17
[2]. اقتضاء الصراط المستقیم، ص 293و 295
[3].مجموعه الرسائل و المسائل، ج ،1ص 60
[4]. التوسل و الوسیله، ص 156
[5]. الهدیه السنیه، ص 40
[6]. زیاره القبور، ص 17 و 18
[7].الفتاواي، ج ،5ص 192
[8]. رحله ابن بطوطه، ص 95؛ الدرر الکامنه، ابن حجر عسقلانی، ج ،1ص 154
منبع: سلفی گری و پاسخ به شبهات؛ علی اصغر رضوانی
