بازدیدها: 19
با ورود به سال ۲۰۲۵ چیزی وجود دارد که باید در تفکر خود به آن توجه کنیم مذهب. ممکن است ما كريسمس اخیر را بدون اشاره چندانی به ایمان گذرانده باشیم اما جهان در دهه های آینده بیش از این مذهبی تر خواهد شد.
خردگرایان غربی همیشه فرض کرده اند که بی دینی نقطه پایان منطقی رفاه و پیشرفت است. اما من دیگر از این موضوع چندان مطمئن نیستم. در حال حاضر چهار پنجم جمعیت جهان خود را متعلق به یک گروه مذهبی میدانند. لازم نیست شما فردی مذهبی باشید تا نگران این باشید که دیدگاه سکولار ممکن است در درک جریانهای جهانی کمبودهایی داشته باشد.
نمونههای زیادی وجود دارد از جمله رشد ملی گرایی هندو در هند خشونت های خونین در نیجریه، تغيير اخير مواضع حزب کمونیست چین در پذیرش سنتهای محلی و عدم اطمینان درباره اینکه چه نوع اسلام گرایی در سوریه غالب خواهد شد.
بیشتر بخوانید:
دینداری رو به افول و اسلام در حال رشد است
ایمان در دهه های آینده به نیرویی حتی بزرگتر تبدیل خواهد شد زیرا سریع ترین کشورهای در حال رشد که بالاترین نرخ زاد و ولد را دارند از مذهبی ترین کشورها هستند آفریقای زیر صحرا در قرن بیستم شاهد گسترش چشمگیر مسیحیت بود، گسترشی که از زمان قرون وسطی در اروپا بی سابقه بود. انتظار میرود جمعیت مسیحیان این منطقه از حالا تا سال ۲۰۵۰ دو برابر شود و به ۱.۱ میلیارد نفر برسد.
در همین حال اسلام سریع ترین دین در حال رشد در جهان است و پیشرفتهای بزرگی در شمال آفریقا داشته است تا اواسط این قرن ممکن است تعداد مسلمانان تقریباً با تعداد مسیحیان برابر شود. انتظار میرود تعداد هندوها و یهودیان نیز افزایش یابد اگرچه تعداد بودایی ها افزایش نخواهد یافت.
این پیشبینیها بر اساس همبستگی های ساده ای بین مذهب و نرخ زاد و ولد انجام شده اند بنابراین كاملاً دقیق نخواهند بود اما به هر حال احتمالاً شاهد رشد خالص تعداد معتقدان خواهیم بود، زیرا جمعیت در مناطقی که ایمان قوی تر است در حال افزایش است و در مناطقی که ایمان ضعیف تر است در حال کاهش
این موضوع برای اروپا چه معنایی دارد؟ ما در حال حاضر سکولارترین قاره هستیم. در سوئد، دانمارک، سوئیس و بریتانیا تنها یک دهم مردم میگویند که مذهب در زندگی آنها بسیار مهم است، در حالی که این عدد در آفریقا ۹۰ درصد است. در آخرین سرشماری تعداد افرادی که در انگلستان و ولز خود را مسیحی معرفی کردند برای اولین بار به کمتر از نصف کاهش یافت.
با این حال موضوع به این سادگی نیست. بسیاری از مهاجران ایمان خود را با خود به همراه می آورند. به عنوان مثال در انگلستان تعداد مساجد در حال افزایش است و تعداد کلیساهای چینی ها از زمان شروع مهاجرت گسترده از هنگ کنگ تقریباً یک سوم افزایش یافته اند. همچنین نشانه هایی وجود دارد که نسل جوان بیشتر به تجربیات معنوی علاقه مند است و به دنبال چیزی فراتر از مادی گرایی میگردد. در فنلاند تعداد مردان جوانی که به کلیسا میروند در دهه گذشته دو برابر شده است اگرچه هیچ کس دقیقاً نمیداند چرا.
تعداد زیادی از افراد مشهور نیز شروع به صحبت درباره ایمان مسیحی خود کرده اند. تاریخ دان تام هالند و خواننده و ترانه سرا نیک کیو هر دو درباره بازگشت به سنتهایی که در آن بزرگ شده اند صحبت کردهاند کیو نوشته است: «با کمال تعجب برخی از حقایق خود را در آن نهاد کاملاً خطا پذیر، اغلب نا امید کننده عميقاً عجیب و کاملاً انسانی کلیسا یافته ام. به نظر من این نشانه های اولیه از مسیری است که ممکن است افراد بیشتری دیر یا زود در پیش بگیرند.
شاعر محیط زیست گرا پل کینگز نورث توصیف کرده است که چگونه جست و جوی او برای ارتباطی معنوی تر با طبیعت ابتدا او را به سمت بودیسم سپس جادوگری و اکنون مسیحیت کشانده است. حتی ریچارد داوکینز خود را یک «مسیحی فرهنگی» نامیده است نه یک معتقد، بلکه کسی که با اخلاقیات مسیحی احساس راحتی میکند.
برخی از متألهان هیجان زده هستند که ممکن است سلطه بی خدایی تهاجمی در حال تضعیف باشد. جاستین بریلی، نویسنده کتاب «باور به خدا تولد دوباره شگفت انگیز استدلال کرده است که جریان ممکن است در حال تغییر به سمت مخالفت با مادی گرایی باشد روپرت شورت، محقق كمبريج در کتاب خود با عنوان فراتر از داوکینز نوشته است که فرهنگ غربی در گفت و گوی ناشنوایان گرفتار شده است به دلیل دگماتیسم بی خدایانی مانند داوکینز که به گفته او با ارائه تصاویر ساده انگارانه ای از آموزه های مسیحی از زیر بار مسئولیت شانه خالی کرده اند اسقف رابرت بارون متأله کاتولیک آمریکایی ۱.۸ میلیون دنبال کننده در يوتيوب دارد و جردن پترسون، روانشناس کانادایی، شروع به صحبت درباره متون مقدس کرده است.
اشتباه خواهد بود اگر این موضوع را بیش از حد بزرگ کنیم زیرا کمتر از یک میلیون بریتانیایی به طور منظم به کلیسا میروند اما به نظر میرسد فضایی در حال باز شدن است که در آن مردم میتوانند بدون ترس از تمسخر درباره ایمان صحبت کنند و افراد میتوانند آن حس عجیب والایی را که انسانها از زمانهای قدیم احساس کرده اند تصدیق کنند.
پدر تعمیدی من برایان مگی فیلسوف تا پایان عمرش احساس میکرد که مذهب یک تسلی بخش کاهلانه است یک حواس پرتی از جست وجوی حقیقت اما او همچنین به طور فزاینده ای به «نومنال» – آنچه فراتر از توانایی ما برای دیدن کامل قرار دارد – علاقه مند شد. بی شک کلیساهایی که سریع ترین رشد را دارند بیشتر کلیساهای انجیلی و پنطیکاستی هستند با حال و هوای پرشور ،فرشتگان معجزات و موسیقی شگفت انگیز هالند استدلال کرده است که کلیسای انگلستان باید به این موضوع توجه کند که موفقیت آنها به این دلیل است که ماوراء الطبیعه را جدی میگیرند… نه چیزی که بتوان در رادیو ۴ شنید.
این زمان تاریک سال در نیمکره شمالی است زمانی که جشنهای مدرن ما اقتباسهایی از جشنواره های باستانی بت پرستان هستند بنابراین زمان خوبی است تا متوجه شویم که به جای زندگی در عصر جدیدی از خرد دهه های آینده احتمالاً شاهد رشد سیستمهای اعتقادی از هر نوع خواهیم بود.
انتهای پیام
منبع: سیاق