بازدیدها: 6
بهائیت و مفهوم مرگ و زندگی در قیامت
پیروان فرقه بهائیت، برای اثبات درستی برداشت خود از آیات قیامت، لازم بود تا برخی دیگر از مفاهیم مربوط به این آیات، از جمله مفهوم مرگ و زندگی را نیز تغییر دهند. در غیر اینصورت با مشکلات متعددی مواجه می شدند.
بهائیت و ارائه معنایی جدید از مفهوم مرگ و زندگی
پیروان فرقه بهائیت معتقدند که قیامت نه به معنای واقعه ای در آخرالزمان و نابودی جهان، بلکه به معنای ظهور دینی جدید است. بر این اساس، قیامت دین حضرت موسی (ع) با ظهور دین حضرت عیسی (ع) صورت پذیرفت و قیامت دین حضرت محمد (ص) با پیدایش فرقه بابیت برپا شد. در نهایت نیز قیامت فرقه بابیت، با ظهور فرقه بهائیت رقم خورد.
اما در این میان، بهائیان اگر تنها معنایی جدید از قیامت ارائه دهند، حال آن که دیگر مفاهیم قرآنی از جمله واژگان مرگ و زندگی در معنای سابق خود بمانند، این سؤال پیش می آید که چطور می توان این معنای جدید از قیامت را پذیرفت، حال آن که خداوند در قرآن می فرماید:
” وَ نُفِخَ فِی الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِی السَّموتِ وَ مَنْ فِی الأَرْضِ إلاّ مَنْ شآءَ اللّهُ ثُمَّ نُفِخَ فِیه أُخْرَی فَإِذاهُمْ قِیامٌ ینْظُرُونَ”. (زمر، آیه 68)
“و صیحه ای در بدمند تا جز آن که خدا (بقای او) خواسته دیگر هر که در آسمان ها و زمین است همه یکسر مدهوش مرگ شوند. آن گاه صیحه دیگری در آن دمیده شود که ناگاه خلایق همه (از خواب مرگ) بر خیزند و نظاره (واقعه محشر) کنند“.
به بیانی دیگر، با توجه به این آیه شریفه و دیگر آیات قرآن پیرامون موضوع قیامت، زمانی که قیامت به وقوع می پیوندد، ابتدا همه می میرند و سپس با نفخه ای دیگر، بار دیگر به حیات باز می گردند. این در حالی است که هیچ گاه در طول تاریخ، حتی در زمان پیدایش فرقه های بابیت و بهائیت نیز، با ظهور پیامبر جدید، نفخه و ماجراهای پس از آن صورت نگرفته است.
از این رو، پیروان فرقه بهائیت برای اثبات ادعای خود در ارتباط با آیات قیامت، مجبور شدند تا به ارائه تعاریفی جدید از برخی مفاهیم مرتبط با قیامت، از جمله مفهوم مرگ و زندگی بپردازند. بر این اساس، در صفحه 57 جزوه «رفع شبهات» بهائیت می آید:
“یکی از وقایع مهم در یوم آخرت این است که مرده، زنده خواهد شد… این مطلب به معنی یک زندگی روحانی یا حیات ایمانی است“. (1)
نویسنده در ادامه، برای توضیح دلیل این تعریف جدید میرزا حسینعلی نوری این گونه استدلال می کند:
“این آیه زمانی نازل شد که حمزه عموی حضرت محمد [ص] به دین اسلام گروید: «أَوَمَنْ كَانَ مَيْتًا فَأَحْيَيْنَاهُ وَجَعَلْنَا لَهُ نُورًا يَمْشِي بِهِ فِي النَّاسِ كَمَنْ مَثَلُهُ فِي الظُّلُمَاتِ لَيْسَ بِخَارِجٍ مِنْهَا» (2). یعنی آیا مرده ای که او را زنده گرداندیم و برای او نوری قرار دادیم که به وسیله آن بتواند بین مردم راه رود، مثلش مثل کسی است که در تاریکی است و از آن جا خارج نخواهد شد. حمزه قبل از مسلمان شدنش یک مشرک بود و به عنوان مرده محسوب شده است. این آیه نشان می دهد که «زندگی» و «نور» هر دو به صورت معنوی تعبیر می شوند نه ظاهری“. (3)
نویسنده جزوه رفع شبهات، برای اثبات تفسیر نوری از مفهوم مرگ و زندگی به آیات دیگری نیز استناد می کند:
“وَالَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَا يَخْلُقُونَ شَيْئًا وَهُمْ يُخْلَقُونَ“. (نحل، آیه 20)
“و آن چه که مشرکان غیر از خدا (چون بت ها و فراعنه) به خدایی می خوانند چیزی خلق نکنند و خود نیز مخلوقند“.
“يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ“. (انفال، آیه 24)
“ای اهل ایمان، چون خدا و رسول شما را به آن چه مایه حیات ابدی شماست (یعنی ایمان) دعوت کنند اجابت کنید و بدانید که خدا در میان شخص و قلب او حائل می شود (و از اسرار درونی همه آگاه است) و همه به سوی او محشور خواهید شد“.
بنابراین، پیروان فرقه بهائیت به تبعیت از رهبر خود، حسینعلی نوری، تلاش می کنند تا با استناد به برخی از آیات قرآن که در آن ها معنای موت و حیات، به صورت استعاری بکار می رود، اشکال وارد بر ادعای خود در ارتباط با تعریف قیامت را رفع نمایند. این در حالی است که از بسیاری از آیات قرآن که در ارتباط با قیامت می باشند، به وضوح معنایی متفاوت با ادعای بهائیان بدست می آید.
ادامه دارد…
موضوعات مرتبط:
بهائیت و مفهوم مرگ و زندگی در قیامت (بخش اول)
بهائیت و مفهوم مرگ و زندگی در قیامت (بخش سوم)
معاد و قیامت در بهائیت (بخش اول)
بهائیت و مفهوم مرگ و زندگی در قیامت (بخش چهارم)
بهائیت و مفهوم مرگ و زندگی در قیامت (بخش پنجم)
پی نوشت ها:
1) جزوه رفع شبهات، سال 1388، ویرایش دوم، ص 57.
2) سوره انعام، ایه 122.
3) جزوه رفع شبهات، سال 1388، ویرایش دوم، ص 57.
