حقیقت مکاشفه پولس (بخش دوم)
بازدیدها: 10
حقیقت مکاشفه پولس
رؤیایی که شائول از آن سخن می گوید و آن را شاهدی بر تفویض رسالت خویش از جانب مسیح (ع) می داند، در سه باب از کتاب اعمال رسولان بیان می شود. اما نکاتی در این میان به چشم می خورد که سبب می گردد مخاطب در رابطه با حقیقت مکاشفه پولس دچار تردید شود.
بررسی نکات مهم در مکاشفه پولس
نکته اول مکاشفه
اولین و مهم ترین این نکته در بررسی حقیقت مکاشفه پولس در این بخش از روایات بیان می شود:
در باب 9 از کتاب اعمال رسولان می آید:
“اما آنانی که همسفر او بودند، ایستادند چون که آن صدا را شنیدند، لیکن هیچ کس را ندیدند“. (اعمال رسولان 7:9)
حال آن که در باب 22 از کتاب رسولان چنین می آید:
“و همراهان من نور را دیده، ترسان گشتند ولی آواز آن کس را که با من سخن گفت، نشنیدند“. (اعمال رسولان 22:9)
روشن است که در باب 9 بیان می شود، همراهان، صدای هاتف را شنیدند، حال آن که در باب 22 تأکید بر این است که همسفران، صدای هاتف را نشنیدند. این تضاد آشکار، زمانی که در دو فصل از یک کتاب واحد رقم می خورد و این کتاب نیز وحی تلقی می شود، مخاطب را نسبت به اعتبار آن دچار تردید می کند.
توجه به این نکته ضروری است که اغلب اندیشمندان بر این باورند که کتاب اعمال رسولان به دست پولس به رشته تحریر در آمده است. البته در این میان، برخی لوقا را نویسنده این کتاب می دانند اما به طور کلی، تصور غالب، رأی را به پولس می دهد. به هر ترتیب، چه پولس نگارنده این متن باشد و چه لوقا، این روایات در حال حاضر به مثابه وحی تلقی می شود. در نتیجه وجود چنین تعارضاتی، صحت و اعتبار آن ها را زیر سؤال می برد.
نکته دوم مکاشفه پولس
در کتاب اعمال رسولان، باب 26 در رابطه با واکنش همراهان پولس نسبت به اتفاقات پیرامون مکاشفه وی می آید:
“در راه، ای پادشاه، نوری را در آسمان دیدم، درخشنده تر از خورشید که در دور من و رفقایم تابید. و چون همه بر زمین افتادیم، هاتفی را شنیدم که مرا به زبان عبرانی مخاطب ساخته، گفت: “ای شائول، شائول، چرا بر من جفا می کنی؟…” (اعمال رسولان 26: 13-14)
حال آن که در باب 9 از کتاب اعمال رسولان نوشته شده:
“ اما آنانی که همسفر او بودند، ایستادند چون که آن صدا را شنیدند، لیکن هیچ کس را ندیدند”. (اعمال رسولان 7:9)
بنابراین در باب 26 بیان می شود که همراهان پولس، پس از مشاهده نور و یا شنیدن صدای هاتف، بر زمین افتادند، اما در باب 9 تأکید بر این است که آن ها ایستاده بودند.
از این رو، باید پرسید که در مکاشفه پولس، آیا همراهان وی که در یک جا صدای هاتف را می شنوند و در جایی دیگر، صرفاً نوری را مشاهده می کنند، در نهایت، ایستاده بودند و یا همانند پولس، بر زمین افتادند؟
نکته سوم در بررسی حقیقت مکاشفه پولس
پولس از مکاشفه ای سخن می گوید که شاهدی جز خود او ندارد:
” و همراهان من نور را دیده، ترسان گشتند ولی آواز آن کس را که با من سخن گفت، نشنیدند”. (اعمال رسولان 22:9)
اهمیت این موضوع در این است که همین مکاشفه، به مرجع بدعت های او در مسیحیت تبدیل می شود. شاید بتوان گفت که اغلب مکاشفات موجود با چنین ضعفی مواجه هستند، اما توجه به این نکته ضروری است که این مکاشفه، زمینه ای برای ادعاها و سخنانی بدیع می شود که پیش از آن، سابقه نداشته اند. در حقیقت، مکاشفه پولس، بنای برخی ادعاها از قبیل عادل شماری، عدم نیاز به مختون شدن، کم رنگ شدن شریعت برای رسیدن به خدا و امثال این ها می گردد.
لازم به ذکر است، برخی دیگر از حواریون، همچون یوحنا و پطرس نیز مکاشفاتی داشته اند. اما هیچ گاه سخنی بدیع که در تعارض با بیانات مسیح (ع) باشد، در کلام این رسولان یافت نمی شود. همین امر است که سبب می شود، حقیقت مکاشفه پولس زیر سؤال رود.
کلام آخر
برخی بر این عقیده اند که تفاوت های موجود در جزئیات روایت های سه گانه مکاشفه پولس، چندان اهمیتی ندارد. به بیانی روشن تر، از آن رو که این تضادها، صرفاً در بیان جزئیات مشاهده می شود، به شاکله اصلی رسالت پولس، خللی وارد نمی آورد. اما باید گفت، این تصور، در صورتی قابل قبول است که متن مورد نظر، وحی تلقی نشده و بی نقص در نظر گرفته نشود. حال آن که اعمال رسولان، بخشی است کتاب مقدس مسیحیان و در نتیجه، کتابی مقدس است.
موضوعات مرتبط:
پیدایش آموزه فدا در مسیحیت (بخش اول)
نقش انگلیس در برقراری ارتباط میان زرتشتیان و بهائیان (بخش اول)
اردشیرجی ریپورتر و جامعه زرتشتی ایران (بخش اول)
منابع:
- F. C. (2003), Paul, the Apostle of Jesus Christ, Chapter “the Conversion of the Apostle Paul”, Edited by Hodgson. P. C., Harvard College Library, Vol 1, P 61-63
- هدریک، چارلز دبلیو، ترجمه محمد حقانی فضل، مکاشفه پولس تحلیلی بر سه روایت لوقا در کتاب اعمال، هفت آسمان، ص 76-103
- H. (1987), The Mythmaker: Paul and the Invention of Christianity, Barnes and Noble, P 87-88