بازدیدها: 7
ادیان الهی به ویژه دین مبین اسلام پیوسته مورد دشمنی بدخواهان قرار گرفته و این دشمنیها به گونههای مختلف بروز یافته است. یکی از مهمترین آنها راهاندازی فرقه های نوظهور و انحرافی است.
بانیان مذاهب گمراه کننده کوشیدهاند که راه انحرافی و باطل خود را مذهبی الهی و آسمانی معرفی کنند که همانند اسلام دارای اصول، فروع، نظام اجتماعی و تکالیف شرعی است تا بدین وسیله اهل ایمان را به دام بیدینی و بیایمانی بیفکنند و به اسم خدا و آخرت و کتاب آسمانی مردم را از مسیر سعادت به گرداب هلاکت منحرف کنند.
فرقههای نوظهور و انحرافی که در اسلام بهوجود آمدهاند بسیارند ولی در میان فرق انحرافی که به موضوع مهدویت ارتباط دارند، سه فرقه در ایران شهرت دارند که عبارتند از: شیخیه، بابیت و بهائیت.
شیخیه با انحراف در بعضی از امور اعتقادی، زمینهساز ظهور بابیت و بهائیت شد.
بابیت و بهائیت دو فرقه شناخته شدهاند که کسی در انحراف آنها از اسلام تردیدی ندارد و پیروان این دو فرقه دیدگاههای مخالف با اسلام و قرآن را آشکارا بیان میکنند.
بدون شک یکی از وظایف مهم عالمان و اندیشوران، مرزبانی عقاید مسلمین و به ویژه شیعیان و پیروان مکتب اهلبیت علیهمالسلام است؛
بدین سبب لازم است فرقههای انحرافی و انحرافات آنها به مردم و به ویژه نسل جوان معرفی شود و ماهیت واقعی، روند شکلگیری و رفتار فریبکارانه آنها معلوم شده و دیدگاههای باطل آنها نقد گردد.
علل پیدایش و رشد فرقه های نوظهور و انحرافی
از مهمترین ابعاد در بحث فرقه های نو ظهور و انحرافی، بررسی عواملی است که سبب ایجاد آنها شده و نیز زمینهها و بسترهایی است که این راههای انحرافی را به عنوان یک مذهب و دین در جامعه گسترش داده است.
خاستگاه اصلی فرقههای انحرافی در موارد زیر خلاصه میشود:
۱. جهل و نادانی
این عامل هم در تاسیس فرقه و تشکیل هستهی اولیه آن بیشترین تاثیر را دارد و هم در گرایش مردم به مذهب انحرافی و تقویت و توسعه آن.
بانیان و مروجان فرقههای انحرافی در بستر جهل و نادانی مردم از ابزارهای زیر استفاده میکنند:
الف) برداشت نادرست از آیات و روایات: چنانکه بهائیان با استناد به قرآن خاتمیت پیامبر اسلام صلیاللهعلیهوآله را نفی نموده و نبوت بهاء را مطرح میکنند.
ب) سوء استفاده از علاقه مردم به امام زمان علیهالسلام: محبت فراوان شیعیان به امام زمان علیهالسلام آنگاه که با عدم اطلاع و ناآگاهی از موضوع مهدویت و انتظار همراه میشود، زمینه مناسب برای گرایش آنان به مدعیان دروغین میگردد.
ج) نیرنگبازی و عوامفریبی: مدعیان دروغین با زهدفروشی و ظاهر ساده و بیتشریفات، مدعی آخرتجویی و حقطلبی میشوند و افکار عمومی را تحت تاثیر دعوت باطل خود قرار میدهند، بدون اینکه برای سخن خود دلیل روشن و سند مستندی بیاورند.
۲. بیتقوایی و ضعف ایمان:
افراد سست ایمان احکام و تکالیف دینی را مانند غل و زنجیری بر دست و پای خود میدانند و همواره در پی آنند که خود را از قید و بند تکلیف و الزام شرعی برهانند.حال اگر این رهایی از چارچوب وظایف شرعی در قالب تن دادن به یک مذهب و آیین جدید باشد احساس بهتری دارند. بدون شک یکی از علل گرایش برخی از جوانان به مسلک بهائیت، همین آسانگیری و بیپروایی اخلاقی بوده است.
۳. دنیاگرایی و منفعتجویی:
شمار زیادی از مدعیان مهدویت برای کسب نام و نان، فرقهای تاسیس نموده و از عقاید عوام سوء استفاده کردهاند.
۴. مشکلات اجتماعی:
افراد فرصتطلب از مشکلات اجتماعی مانند مشکلات معیشتی مردم، حاکم بودن نظام سیاسی نالایق، کوتاهی خواص و نخبگان و عدم موضعگیری مناسب آنان در برابر فرقههای انحرافی، سوء استفاده میکنند.
۵. دخالتهای بیگانگان:
اسلام و تعالیم متعالی آن همواره مانع زیادهخواهی و استثمارگری مستکبران عالم بودهاست؛ استعمارگران برای برداشتن این مانع بزرگ، هر دسیسهای را طراحی میکنند. تاریخ و سرگذشت بسیاری از فرق انحرافی، گواه روشنی بر نقش بیگانگان در شکلگیری یا تقویت آن فرقههاست.
پیامدهای فرقههای نوظهور و انحرافی برای مسلمانان
شکلگیری فرقههای نوظهور و انحرافی پیامدهای بسیار ناگواری برای اسلام و مسلمانان داشته است که عبارتند از:
- سست شدن عقاید مردم به ویژه عقیده مهدویت و انتظار و به دنبال آن ظهور ناهنجاریهای اخلاقی و رفتاری در جامعه اسلامی
- ایجاد آشوبها و جنگهای مذهبی در میان مسلمین
- به خطر انداختن وحدت و یکپارچگی امت اسلام
- فراهم کردن زمینه مناسب برای سلطه دشمنان اسلام بر کشورهای اسلامی
- راههای مقابله با فرقه های نو ظهور و انحرافی
با توجه به عوامل پیدایش و رشد فرقههای انحرافی میتوان گفت مهمترین راههای مقابله با فرقههای انحرافی عبارتند:
الف) افزایش سطح آگاهی و شناخت مردم
ب) افشاگری نسبت به ماهیت اصلی فرقههای انحرافی
ج) ساماندهی اوضاع اجتماعی (که شامل ساماندهی وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم، رشد فرهنگی و علمی اقشار مختلف جامعه و نیز مدیریت سالم و قدرتمند سیاسی است.
منبع:
نگین آفرینش (۲)، محمدامین بالادستیان،محمدمهدی حائریپور، مهدی یوسفیان، انتشارات بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود عجلاللهفرجه، ص ۱۷۲- ۲۰۶
انتهای پیام
منبع: مهدیا