بازدیدها: 3
عرفان یعنی عمل: یکی از عرفای نامدار به رحمت خدا پیوسته بود. وقتی که خبر رحلت ایشان را به دوستانم می گفتم ، نخستین جمله ای که بر زبانشان جاری می شد، این بود که خوشا به حالش. در آن دنیا دیگر خیالش راحت است . بیچاره ما که نه دنیا را داریم و نه آخرت را و … مگر آنها چه کردند که ما فقط باید حسرت بخوریم . حسرت بیهوده به چه کار ما می آید؟ پرس و جو کردم . دیدم عرفان چیز پیچیده ای نیست. همه ما اهل عرفانیم . خوب و بد را مثل خورشید می شناسیم . پس مشکل کجاست ؟ مشکل این است که اهل عمل نیستیم . از عارف محبوب حاج آقای بهجت دستور العمل خواستند . جمله معروفی گفت که خودتان می دانید و نیازی به تکرار نیست . از یکی دیگر از اساتید اخلاق و عرفان دستور العمل خواستند ، ایشان هم فرمود : نخستین مرحله عرفان همان تقوی است . شما تقوی داشته باشید بقیه امور خود به خود حاصل می شود. خداوند خود راه را به شما نشان خواهد داد . دستور العمل را خداوند ، پیامبر ، امیر المومنین ، ائمه معصومین علیهم السلام و فقهای عصر غیبت همه داده اند . همه واجبات و محرمات را معلوم کرده اند. همه گفته اند گناه نکنید . همه گفته اند ترک معصیت . منتها مرد عمل نیست . شاید شنیده باشید در زبان عرفا نخستین مرحله عرفان را تقوی بر شمرده اند . تقوی یعنی انجام واجب و ترک حرام.
شما فقط به همین عمل کنید . یعنی تمام هم و غم و معیار های زندگی و .. شما انجام واجبات و ترک محرمات باشد. اگر عارف نشدید تا روز قیامت مرا لعن کنید.
عمل کنید . واجبات را انجام دهید و محرمات را ترک کنید . سخنان عارفانه گفتن و غزل عاشقانه خواندن و … خوب است، اما تا پله اول درست نشود اینها هیچ فایده ای به حال شما ندارد . شما از نیمه شب تا صبح بنشین و دعای کمیل بخوان . اما اگر می دانی که این بیداری شما سبب قضا شدن نماز صبحت می شود ، آن دعای کمیل خواندنت خاصیتی جز ثبت گناه برای شما ندارد . چرا که به امری مستحب متوسل شده ای . حال آن که امر واجبی دارد از تو فوت می شود . ابتدا ستون خانه دلت را بنا کن. گچ کاری و تابلو زدن به دیوارهای دل را بگذار تا وقتی ستون و سقف خانه بنا شد.
پس دستور العمل همه ما در طریق سیر و سلوک آن است که واجبات را انجام دهیم و محرمات را ترک کنیم . همین .
این فرموده تمام عرفایی است که راه حق را به درستی پیموده اند و حضور پر مهر حضرت دوست را در آغوش کشیده اند.
تکمله : عرفان اگر به معنای معرفت باشد ، هر مومنی به نسبت تعهدی که به عمل دارد معرفت دارد . اساسا ایمان از معرفت بر می خیزد و عمل لازمه ایمان است . کسی که عمل ندارد در ایمانش ایراد است و ایمان ناقص ناشی از نقص معرفت است. اما عرفان به معنای ویژه آن نزد ارباب معرفت مقالی بسیار ارجمندتر از آن است که برخی می اندیشند.
تقوا نیز حالتی است با مراتب ضعف و شدت. ساده ترین و ضعیف ترین مرتبه آن همان انجام واجبات و ترک محرمات است و بالاترین مرتبه تقوا همان مرتبه بالای معرفت – عرفان اصطلاحی – است . مرتبه ای که عالم را محضر خدا می بیند و از درمان و درد و وصل و هجران ،همان را می پسندد که جانان می پسندد . متقی عارف جز خواسته او به هیچ نمی اندیشد و جز فرمان او هیچ نمی خواهد و جز یاد او به هیچ نمی نگرد .
او شبانه روز در تلاش است تا دل او را به دست آورد ،همانند عاشقی که خواب و خوراک ندارد . او هرگونه ادعا را شرک می داند و از اصطلاحات و عناوین متنفر است . او مرد عمل است . او یک بسیجی پا به رکاب است . او یک منتظر به تمام معنا است.
منبع: مهمترین دستور العمل عرفانی – اخلاق و عرفان
انتهای پیام
