مواسات در فرمایش مقام معظم رهبری به چه معنایی است ؟

بازدیدها: 24

سفارش بسیار مهم و تاثیر گزار مقام معظم رهبری ایت الله خامنه ای به امت در ایام کرونا:

خوب است که یک رزمایش گسترده ای در کشور برای مواسات و کمک به نیازمندان اتفاق بیفتد.

مواسات در دین به چه معنا است؟

پاسخ:

واژه مواسات در اقتصاد دنياى مادّى امروز نه تنها محلّى ندارد، بلكه گاه ممكن است مورد سخريّه و استهزا واقع شود كه چگونه ممكن است مردم را توصيه كنيم ديگران را در اموال خود سهيم و شريك كنند و بر سر سفره خود بنشانند؟!

در حالى كه مواسات يكى از مهم ترين مسائل اخلاقى در برنامه هاى اسلامى است و اسلام آن را نشانه اخوت و برادرى مى شمرد.

اسلام نه تنها از بخل نكوهش مى كند، بلكه توصيه مى كند مسلمانان با يكديگر مواسات در اموال داشته باشند، يعنى آن كس كه توانگر است، افراد نيازمند را در مال خود شريك كند، و از رسيدگى و توجه به امور آنان غفلت نورزد و آنها را بر سر خوانِ نعمتى كه خداوند به او داده است، به گونه گسترده اى فرا خواند.

امام صادق(عليه السلام) مواسات با نيازمندان را جزو حقوق مسلمانان بر يكديگر شمرده: «و المواساة لأهل الحاجة»(1)

پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) مواسات را علامت واقعى مؤمن دانسته است: «من واسى الفقير من ماله و أنصف النّاس من نفسه فذلك المؤمن حقّاً».(2)

 و اميرمؤمنان على(عليه السلام)آن را مؤثّرترين نشانه و حافظ اخوّت و برادرى ميان مسلمانان مى داند: «ما حُفظت الاُخوّة بمثل المواساة».(3)

امام كاظم(عليه السلام) در پرسشى كه از مردى به نام عاصم در همين ارتباط داشته، آن را به روشنى توضيح داده است، فرمود: «كيف أنتم في التّواصل والتّواسي؟ نحوه محبت و رسيدگى و مواسات ميان شما (مسلمانان) چگونه است؟». عاصم گفت: «على أفضل ما كان عليه أحد; به بهترين صورتى كه تصور شود». فرمود: آيا چنين پيش آمده كه اگر يكى از شما در فشار اقتصادى باشد و دسترسى به برادر مسلمانش نداشته باشد مجاز باشد از اموال برادر مسلمانش به اندازه نيازش بردارد و صاحب مال از اين كار ناراحت نشود؟ عاصم گفت: نه. فرمود: «فلستم على ما اُحبّ فى التّواصل; پس شما آن گونه كه من دوست دارم با يكديگر پيوند و صميميت نداريد»(4)

در صلوات معروف شعبانیه از جمله دعاهایی که ازخدا به عنوان رزق در خواست میکنیم مواسات با فقرا است (وَ ارْزُقْنِي مُوَاسَاةَ مَنْ قَتَّرْتَ عَلَيْهِ مِنْ رِزْقِكَ بِمَا وَسَّعْتَ عَلَيَّ مِنْ فَضْلِك‏(5) .

(1) . كافى، ج 2، ص 175، ح 4.
(2) . همان، ص 147، ح 17.
(3) . غررالحكم، ح 9526 .
(4) . بحارالانوار، ج 71، ص 231و232.
(5) مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏1، ص:46 و مفاتیح الجنان

پاسخ به شبهات کرونا