بازدیدها: 8
یهودیان به کوروش به عنوان یک آلت دست نگاه می کنند. در تورات آمده که کوروش سرزمین های دشمنان یهودیان را لگدمال کرد و به همین خاطر یهودیان در تورات از کوروش تمجید کردند. اما همین یهودیان چون به خلوت می رفتند آن کار دیگر می کردند. یعنی بر کوروش و هخامنشیان نفرین و آرزوی نابودی حکومت هخامنشی را داشتند.
در تورات، انبیای بنی اسرائیل بارها و بارها آرزوی نابودی حکومت هخامنشی را کرده بودند. آنان همواره چشم انتظار سقوط هخامنشیان و برپایی حکومت از سلاله داوود بودند.
در حوالی ۲۶۰۰ سال پیش نبوکدنصر یا همان بُختُنَصر (پادشاه بابل) به بیت المقدس (اورشلیم) تاخت. فلسطین را تصرف، معبد یهودیان را ویران و بسیاری از یهودیان را به اسارت گرفت و با خود به بابل برد.
کوروش بعدها به بابل حمله کرد و معبد مردوک (معبد گوساله پرستان) را دوباره آباد و دین مردوک (گوساله پرستی) را در بابل ترویج کرد.(۱) امروزه مشهور است که کوروش پس از ترویج گوساله پرستی در بابل، یهودیان را آزاد کرد. به همین خاطر اکنون یهودیان کوروش را ستایش میکنند و رسانه های استعماری جهان (که تحت تسلط یهود هستند) از کوروش تمجید می کنند.
اما واقعیت این است که یهودیان، به کوروش به عنوان یک آلت دست نگاه می کنند. در تورات آمده که کوروش سرزمین های دشمنان یهود را لگدمال کردند و به همین خاطر یهودیان در تورات از کوروش تمجید کردند.(۲) اما همین یهودیان چون به خلوت می رفتند آن کار دیگر می کردند. یعنی بر کوروش و هخامنشیان نفرین و آرزوی نابودی حکومت هخامنشی را داشتند.
تصویر مثبت از کوروش در تورات صادق نیست
ماروین سوینی (Marvin A Sweeney) الهیدان معروف می نویسد: مفسرین عموماً بر این باورند که کتاب مقدس تصویر مثبتی از کوروش و هخامنشیان ترسیم کرده است. اما این حکم برای کل کتاب مقدس صادق نیست و باید گفت دیگر کتاب انبیا (در کتاب دوازه نبی، از جمله حججی و زکریا) گاه متفاوتی درباره کوروش و فرمانروایان بیگانه هخامنشی بروز داده و خواستار برافتادن آنها جهت احیای سلاله داوود به عنوان فرمانروایان راستین جودیه (یهودیه) شدهاند.
به عنوان مثال کتاب حجی (باب دو آیه ۲۰ تا ۲۳) که از وقایع اول دوره داریوش می گوید. برافتادن فرمانروایان ملتها و انتصاب نوه آخرین پادشاه سلاله داوود را از یهوه مسئلت کرده است. در کتاب زکریا بابه ۱۱ نیز اشاره به زرو بابل (معاصره حجی) می گوید خداوند شبانی بیمقدار (ظاهراً داریوش) را مستقر کرده است که سرانجام پس از غلبه یهوه و ملتها با دشنهای بر خواهد افتاد. حجی در آخرین پیشگویی خود (باب ۲ آیات ۲۰ تا ۲۳) برافتادن و نابودی قلمرو به ملتها را خواستار میشود که با توجه به بستر تاریخی کتاب، مقصود، چیزی جز امپراتوری هخامنشی نبوده است. (۳)
البته این نیز لازم به ذکر است که ابوریحانبیرونی میگوید تورات از کوروش تمجید نکرده بلکه از شخصی به نام قورش تمجید کرده که با کوروش هخامنشی متفاوت است.(۴)
پی نوشت:
[۱] بنگرید به «کوروش هخامنشی و پرستش مردوک»
[۲] بنگرید به «کوروش…سرزمینها را لگدکوب کرد»
[۳] محمد رحیم شایگان، کوروش بزرگ، ترجمه خشایار بهاری، تهران: نشر فرزان روز، ص ۱۲۲_۱۲۴.
[۴] بنگرید به «آیا کوروش هخامنشی در تورات ستایش شده است؟!»
انتهای پیام
منبع: پایگاه جامع فرق و ادیان
