بازدیدها: 1
ادعای صهیونیست‌ها مبنی بر شکل گیری صهیونیسم پاسخی به یهودستیزی است، ادعایی بی اساس و غیر قابل اثبات می باشد. زیرا از این حربه برای مظلوم نمایی، شتاب بخشیدن به مهاجرت یهودیان و تاسیس دولت یهودی سوء استفاده کردند. افزون بر این مردم آفریقا و ایران در رنج‌های ی بیشتر از یهودیان متحمل شده‌اند. ولی هیچ سخنی از اینها گفته نشده است در ضمن صهیونیست ها خودشان هم یهود آزاری دارند.
صهیونیسم مولود یهود ستیزی نیست
صهیونیست ها مدعی هستند دلیل وجودی صهیونیسم و تشکیل سرزمین مستقل در یهود ستیزی و یهود آزاری (۱) است.
صهیونیست ها معتقدند یهودیان غالباً در طول تاریخ مورد آزار و شکنجه دولت‌ها و ملت‌ها قرار گرفتند. آنها نمونه هایی نظیر تهاجم و شعار نویسی، تخریب اماکن یهودی، اعم از تخریب کنیسه ها آتش سوزی، تخریب قبرستان یهودیان، توهین به یهودیان در قالب هرگونه گفتار به نوشتار تهدید حمله و ضرب باشد ترویج تنفر انتقاد از اسرائیل انکار هولوکاست را پشت سر گذاشته‌اند.(۲)
حیم وایزمن پدر دوم صهیونیسم، رهبر گروه هواخواه انگلستان در این باره می‌گوید: ضدیت با یهود میکروبی است که هر غیر یهودی در هر کجا باشد و هر چند که خود منکر باشد بدان آلوده است. از این رو از اطلاعات یهودستیزی تنها در پناه یک دولت یهودی می توان رهایی یافت. (۳)
از نظر صهیونیست ها یهود آزاری با شکست دولت یهودی یهودا، به ترتیب در ۷۲۱ و ۵۸۶ ق.م از سوی آشوریان و بابلیان آغاز و سرانجام با پراکنده شدن یهودیان به نقاط دیگر جهان ادامه یافت. تنها در سال ۱۳۹۱ میلادی ۷۰ هزار نفر به دلیل نپذیرفتن مسیحیت در اسپانیا جان خود را از دست دادند. نقطه اوج آن در دوران هیتلر در آلمان به چشم می‌خورد که مدعی هستند ۶ میلیون یهودی طی جنگ جهانی دوم با اعدام در اتاق‌های گاز و سوزانده شدن در کوره های آدم سوزی و اردوگاه های کار اجباری به دست نازی ها به هلاکت رسیده اند. یهودیان در این دوره طولانی بارها سرکوب و شکنجه شده‌اند. (۴)
دلایل رد یهود آزاری
البته این ادعای صهیونیسم دارای اشکالات زیر است و از این رو قابل اثبات نیست.
اول، برخی از نمونه‌های تاریخی یهود آزاری نظیر یهود سوزی توسط نازی های آلمان بزرگنمایی شده است. صهیونیست ها در این زمینه با سلطه ابزارها و رسانه های تبلیغی جهان و به کارگیری آن دارند به مظلوم‌نمایی پرداخته‌اند.
دوم، یهودیان و صهیونیست‌ها برخی از داستان های یهود آزادی را با هدف شتاب بخشیدن به روند مهاجرت یهودیان به فلسطین و تاسیس دولت یهودی ساخته و جعل کردند. «دیوید بن گوریون» اولین نخست وزیر رژیم ونیستی اعتراف می‌کنند: «اگر قدرت داشتم عده‌ای یهودی را به کشورهای مختلف می فرستادم تا یهود آزاری را تعمداً به وجود آورند.» (۵) درباره این مدعا شواهد زیادی وجود دارد. به عنوان نمونه مهاجرت و پراکندگی یهودیان اغلب به دلخواه آنان و با هدف اقتصادی به سوی پر رونق ترین سرزمین ها صورت گرفته است. نمونه دیگر آن که یهودیان همواره در پهنه گسترده از خاک امپراطوری عثمانی در صلح و آرامش می زیسته اند. افزون بر این یهودیان در بریتانیا، فرانسه و آلمان در قرون وسطا مورد آزار و اذیت نبوده‌اند. حتی پس از عصر نوزایی وضع اجتماعی آنان بهبود یافت. البته وقوع یهود آزاری را در حد پایین می توان پذیرفت که آن هم به ویژگی‌های فردی و اجتماعی یهودیان نظیر جمع گریزی و رباخواری بازمی گردد و یا در منازعه دائمی کلیسا و کنیسه ریشه دارد. (۶)
زندگی یهودیان در امپراتوری عثمانی در صلح و آرامش
سوم، یهودستیزی در اتریش لهستان و اروپا بوده است و نه در امپراتوری عثمانی. یهودیان همواره در امپراتوری عثمانی در صلح و آرامش می زیسته اند. (۷)پس چرا سرزمین فلسطین موجود در این امپراتوری را غصب کردید؟ فلسطین هیچ ربطی به جنایات واقعی یا ساخته و پرداخته صهیونیست‌ها نداشت. شما باید از همان کشورهایی که یهودستیزی داشتن سرزمینی برای سکونت می‌گرفتید. عده‌ای بیگناه را بی خانمان کردید تا عده ای دیگر را خانه و کاشانه دهید.
چهارم، اگر صهیونیسم محصول یهود آزاری است پس چرا صهیونیسم خود نوعی یهود آزاری دارد؟ آیا تبعیض های بین یهودیان سفاردی و اشکنازی(۸) و آزار او به فرقه یهودی لو طاهور یهود آزاری نیست؟ این پرسشی است که صهیونیست ها همچنان را بی‌پاسخ گذاشته اند.(۹)
پی نوشت:
[1]. Anti – Semitism
[2]. ﻣﺠﻴﺪ ﺻﻔﺎﺗﺎج، داﻧﺶﻧﺎمه ﺻﻬﻴﻮﻧﻴﺴﻢ اﺳﺮاﺋﻴﻞ، ﺗﻬﺮان: آرون، 1388، ج 1، ص 137
[3] یوری ایوانف، صهیونیسم، ترجمه ابراهیم یونیسی، تهران: امیرکبیر، 1353، ص 74ـ 71؛ عبد الوهاب المسیری، صهیونیسم، ترجمه لواء رودباری، تهران: وزارت اور خارجه، 1374، ص 36.
[4] درایسدل، آلاسدایر و و جرالد اچ. بلیک، «جغرافیای سیاسی خاورمیانه و شمال آفریقا»، ترجمه دره میر حیدر، تهران : وزارت امورخارجه، 1374، ص 361.
[5] گالینا نیکیتینا، دولت اسرائیل، ترجمه ایرج مهدویان، تهران: پویا، 1352، ص 32
[6] یوری ایوانف، همان، ص 32، 40، 71، 74، عبدالوهاب المسیری، همان، ص 24 و 75.
[7]. علی اکبر ولایتی، پویایی فرهنگ و تمدن اسلام و ایران، چاپ سوم، تهران: وزارت امور خارجه، 1388، ج 2، ص 885- 887
[8] سفاردی (Sepharadi) و اشكنازی (Ashkanase) به ترتیب به یهودیان مهاجر اروپای شرقی و شمال غرب اروپا به سرزمین اشغالی رژیم صهیونیستی اطلاق می‌شود.
[9] عبدالوهاب المسیری، همان، ص 88.
انتهای پیام
منبع: ادیان نت
