بازدیدها: 5
بهائیت و اسرائیل (صهیونیسم) از دشمنان سر سخت اسلام می باشند. این دشمنی مشترک، ارتباطی تنگاتنگ را بین این دو گروه به وجود آورده است.
یهودیان و پیدایش بابیت
طبق اسناد تاریخی، در سال 1839م، عده ای از یهودیان ایرانی به طور دسته جمعی مسلمان شدند. این واقعه پس از استقرار کمپانی ساسون (مدیر کمپانی یک فرد یهودی بود) در بوشهر اتفاق افتاد. پنج سال بعد از آن بابیت به وجود آمد.
گروهی از یهودیان تازه مسلمان شده، صوفی مسلک شدند و تعدادی از ایشان با ظهور باب به این فرقه پیوستند. (1) به عنوان مثال اولین کسی که بابیت را به سیاهکل برد، میرزا ابراهیم جدید، از یهودیان تازه مسلمان شده رشت بود.(2)
پیوند بهائیت و اسرائیل
از سال 1868م که بهاءالله (مؤسس فرقه بهائیت) و پیروانش به عکا تبعید شدند، بهائیان و یهودیان به هم نزدیک تر شده و فلسطین به مرکز یهودیان و بهائیان در دستگاه استعماری انگلستان تبدیل شد.
عباس افندی (از رهبران فرقه بهائیت) درباره رابطه صمیمانه بهائیان و یهودیان می گوید:
- «مستر روچیلد آلمانی، نقاش ماهری است. تمثال مبارک (بهاءالله) را با قلم نقش در آورد و به حضور مبارک آورد و استدعا نمود چند کلمه در زیر این عکس، محض تذکار مرقوم فرمایند تا به آلمانی ترجمه و نوشته شود.»(3)
بهائیان مژده تشکیل دولت اسرائیل را دادند!
عباس افندی (عبدالبهاء) چهل سال قبل از تشکیل دولت غاصب اسرائیل، با «بن زوی» اولین رئیس جمهور اسرائیل، در عکا گفتگو کرد.
احتمالا به خاطر همین روابط دوستانه، اخبار صهیونیست ها به بهائیان می رسید و رهبران بهائیت این اخبار را به عنوان پیشگویی اعلام می کردند!
مثلا عباس افندی درباره آینده فلسیطین می گوید:
«این جا فلسطین است، اراضی مقدسه است. عن قریب قوم یهود به این اراضی بازگشت خواهند نمود، سلطنت داودی و حشمت سلیمانی خواهند یافت. این از مواعید صریحه الهیه است و شک و تردید ندارد…»(4)
استقبال از تأسیس دولت اسرائیل
شوقی افندی در 1947م نامه ای به سازمان ملل نوشت و در آن از تأسیس دولت صهیونیستی استقبال کرد.
در قسمتی از نامه آمده:
«…تنها یهودیان هستند که علاقه آن ها نسبت به فلسطین تا اندازه ای قابل قیاس با علاقه بهائیان به این کشور است؛ زیرا که در اورشلیم بقایای معبد مقدسشان قرار داشته و در تاریخ قدیم، آن شهر، مرکز مؤسسات مذهبی و سیاسی آنان بوده است.»(5)
دوستان قدیمی یکدیگر را به رسمیت شناختند!
شوقی افندی به مناسبت تشکیل هیأت بین المللی بهائی در سال 1951م، پیامی را به همه محافل بهائی جهان مخابره کرد.
در این پیام آمده است:
«تحقیق نبواتی (اخباری) که درباره تأسیس حکومت اسرائیل، از فم (ناحیه) شارع امر الهی (بهاءالله) و مرکز میثاق (عبدالبهاء) صادر، و حاکی از پیدایش ملت مستقلی در ارض اقدس پس از مضی دو هزار سال می باشد، مرا بر آن می دارد که تصمیم تاریخی فوق (تأسیس اولین شورای بین المللی بهائی) را اتخاذ نمایم. این شورای جدیدالتأسیس، عهده دار انجام سه وظیفه می باشد: اول آنکه با اولیای حکومت اسرائیل ایجاد روابط نماید… ثالثا با اولیای کشوری، در باب مسائل مربوط به احوال شخصیه، داخل مذاکره شود.»(6)
جالب است که طبق صحبت شوقی، مهم ترین علت تأسیس شورای بین المللی بهائی، پیش گویی بهاءالله و عبدالبهاء در رابطه با تشکیل دولت اسرائیل می باشد. و اولین وظیفه شورا، ایجاد رابطه با مسئولان آن رژیم بوده است.
در مقابل اقدامات مورد پسند دولت اسرائیل، پروفسور «نرمان نیویچ» یکی از شخصیت های سیاسی و حقوقی اسرائیل، بهائیت را در کنار یهودیت، مسیحیت و اسلام، به رسمیت شناخته است: « اکنون فلسطین را نباید فی الحقیقه منحصرا سرزمین سه دیانت محسوب داشت، بلکه باید آن را مرکز و مقر چهار دیانت به شمار آورد؛ زیرا امر بهائی -که مرکز آن حیفا و عکاست- به درجه ای از پیشرفت و تقدم نائل گشته که مقام دیانت جهانی و بین المللی را احراز نموده است.»(7)
دید و بازدیدهای صمیمانه
بین مسئولان رده بالای بهائیت و اسرائیل روابط صمیمانه ای برقرار بوده است. بهائیان در این باره می گویند:
«با نهایت افتخار و مسرّت، بسط و گسترش روابط بهائیت با اولیای امور دولت اسرائیل را به اطلاع بهائیان می رسانیم و در ملاقات با «بن گوربن» (نخست وزیر اسرائیل) احساسات صمیمانه بهائیان را برای پیشرفت دولت مزبور به او نمودند. او در جواب گفته است: «از ابتدای تأسیس حکومت اسرائیل، بهائیان همواره روابط صمیمانه با دولت اسرائیل داشته اند.»(8)
معافیت بهائیان از مالیات و عوارض
شوقی افندی در این باره می گوید:
«..دولت اسرائیل، همان روش را اتخاذ نموده و دستور رسمی داده شده که بهائیان از کلیه عوارض و مالیات ها معاف باشند.»(9)
در ادامه به بعضی دیگر از موارد رابطه دوسویه بهائیان و دولت اسرائیل، اشاره می شود:
- استقرار بیت العدل در اسرائیل
- سکوت بهائیان در مقابل جنایات اسرائیل
- احترام اسرائیل به اماکن مقدس بهائیان
- جاسوسی بهائیان به نفع اسرائیل
- ایجاد امکانات و تسهیلات برای بهائیان
- الهی دانستن حکومت اسرائیل
- و…
سخن آخر
بهائیان ادامه حیات خود را وابسته به حیات اسرائیل می دانند.
در اینباره صحبت روحیه ماکسول (همسر شوقی افندی) قابل توجه است: «ما به این جا (اسرائیل) تعلق داریم. اگر قرار باشد قائل به تمییز و امتیاز شویم، من ترجیح می دهم که جوان ترین ادیان (بهائیت) از تازه ترین کشورهای جهان (اسرائیل) نشو و نما نماید و در حقیقت باید گفت: آینده ما و اسرائیل چون حلقه های زنجیر به هم پیوسته است.» (10)
پی نوشت:
- جستارهایی از تاریخ بهائی گری در ایران، عبدالله شهبازی، ص20
- تاریخ ظهور الحق، ج8، ص894
- ماهنامه زمانه، ش61، مقاله بهائیت و اسرائیل، پیوند دیرین و فزاینده، ص29
- همان، ش61، ص29
- همان، ص30
- انشعاب در بهائیت پس از مرگ شوقی ربانی، ص153
- همان، ص170، و قرن بدیع، ص162
- مجله اخبار امری، ش5، ص8 و 14
- همان، ش12، ص504
- همان، ش10، ص601
(برگرفته از کتاب در جستجوی حقیقت، علیرضا روزبهانی بروجردی)
