تعلیم و تربیت اجباری در بهائیت

0

بازدیدها: 7

تعیلم و تعلم در بهائیت

بر اساس تعالیم بهاءالله، تعلیم و تربیت اجباری و حق هر کودکی است، و بر والدین اطفال، امری واجب می باشد. در صورتی که والدین نتوانند این کار را انجام دهند، تعلیم و تربیت به عهده بیت العدل خواهد بود.

بهائیان می گویند:

«تعليم و تربيت اطفال بايستي اجباري باشد نه اختياري و از طرفي عمومي است نه محدود به افراد معدود. اگر پدري در امر تعليم و تربيت فرزند خود غفلت ورزد حق پدري از او ساقط مي‏شود» و مرجعي پيش بيني شده که مخارج اين امر را از والدين مختلف گرفته و خود مجري اين اصل مي‏گردد.1

همچنين می گویند:

«اين اصول بايد در سراسر کره زمين بر اساس واحد باشد و وحدت تعليم و تربيت مسلما يکي از اساسي‏ ترين اقدامات براي رسيدن به صلح عمومي و وحدت عالم انساني است… مدارس علوم بايد دبستان تربيت آداب اخلاق نورانيت و روحانيت باشند. اطفال بايستي طوري تربيت شوند که بتوانند مشقات را تحمل نمايند و در انجام امور مشکل عاجز نمانند.»2

سابقه تعلیم و تربیت در اسلام

 

تعلیم و تربیت

بدون شک، سابقه‌ی این تعلیم ، به سال‌ها قبل از ساخت فرقه‌ی بهائیت باز می‌گردد و نمی‌توان آن را از ابداعات بهاءالله دانست.

ادیان، منشاء علم و حقیقت آموزی بوده‌اند. با مطالعه‌ اسلام می‌توان توصیه مؤکد درباره علم آموزی را در قرآن و احادیث مشاهده کرد. دین اسلام آنچنان بر یادگیری علم تاکید دارد، که این امر را واجب می داند.

به طوری که پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و السلم) فرموده‌اند: «طلب علم بر هر مرد و زن واجب است.»3 همچنین می فرمایند: «به دنبال علم بروید اگرچه در چین باشد.»4

تعلیم و تربیت در غرب

بعد از قرون وسطی، در قرن 16 و 17 میلادی و پس از انقلاب صنعتی، کشورهای اروپایی به این نتیجه رسیدند که تعلیم و تربیت، یک اصل زیربنایی است.

سیستم آموزش اجباری مدرن که در آلمان شکل گرفت، از اواسط قرن هجده میلادی به مناطق دیگر نیز معرفی شد. بعضی از کشورهای غیر اروپایی و آمریکایی مانند ژاپن نیز، از اواسط قرن نوزده میلادی، تحصیل در مقطع دبستان را اجباری و الزامی اعلام کردند.

همه این موارد قبل از بشارت بهاءالله به تعلیم و تربیت اجباری و عمومی بوده است!

نکته آخر

باید از سران بهائيت پرسید: با توجه به پیشینه ای که ذکر شد، و اسلام و بعدها کشورهای اروپایی به این اصل اصرار داشتند و آن را اجرا کردند، چگونه ادعا می شود که ميرزا حسينعلي نوري (بهاءالله- مؤسس فرقه بهائیت) بشارت دهنده تعليم و تربيت اجباري و عمومی است؟! مگر اسلام قرنها قبل از جناب بهاء، به علم و دانش و معرفت تشویق نکرده است؟  «و يزكيهم و يعلمهم الكتاب و الحكمة» (سوره جمعه/آیه2)

آيا بشر تا آن موقع به اين موضوع پي نبرده بود و دنيا منتظر شد تا در 1279 هجري قمري آقاي حسين علي نوري چنين اصلي را ابداع و سفارش نمايند؟!

به نظر می رسد، مقصود بهائیان از آموزش و پرورش نمی تواند چیزی جز کاشتن بذر بهائیت و تبلیغ اندیشه های بهاءالله در قالب تعلیم و تربیت کودکان باشد. همانطور که امروزه این کار در کلاسهای کودکان بهائیان انجام می گیرد.

 

پی نوشت:
1. اشرف. فرامرز. مجموعه ‏اي از مطالب ديانت بهائي به اختصار. موسسه ملي مطبوعات امري 131 بديع
2. همان
3. جیلانی، الذریعه الی حافظه الشریعه، شرح اصول کافی جیلانی، ج2، ص389
4. الحیاه،ترجمه احمد آرام، ج1، ص65
(برگرفته از کتاب در جستجوی حقیقت، علیرضا روزبهانی بروجردی)