تشریح توصیه پیامبر (ص) درباره قیامت به حضرت فاطمه (س): از انتسابت با من کاری ساخته نیست

بازدیدها: 5

استاد مطهری در کتاب احیای تفکر اسلامی، نصیحتی از پیامبر اکرم (س) به حضرت فاطمه (س) را درباره اهمیت عمل تشریح میکند که بشرح زیر است:

یک عمر زندگی می‌کنیم بدون تقوا و عمل، بعد وصیت می‌کنیم که ما را در نجف دفن کنند، کارمان درست می‌شود!!

دو حدیث در همین زمینه از پیامبر صلی الله علیه و آله بخوانم. رسول اکرم صلی الله علیه و آله در روزهای اول بعثتشان که آیه نازل شد: وَ انْذِرْ عَشیرَتَک الْاقْرَبینَ‏[1] بنی هاشم را جمع کرد و فرمود: بنی ‏هاشم! بنی‏ عبدالمطّلب! نبینم که در روز قیامت مردم دیگر بیایند در محضر عدل پروردگار با توشه عمل صالح ولی شما بیایید و اتّکالتان به من باشد و بگویید پیغمبر از ماست که این به حالتان فایده نخواهد بخشید.و از این بالاتر در روایت است که پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله رو می‌کند به یگانه فرزند عزیزش وجود مقدس صدیقه طاهره سلام الله علیها- آن کسی که درباره‌اش می‌گوید: بِضْعَهٌ مِنّی‏ او پاره جگر من است- و می‌فرماید: یا فاطمه اعْمَلی بِنَفْسِک دخترکم! خودت برای خودت عمل کن‏ انّی لااغْنی عَنْک شَیئاً من به درد تو نمی‌خورم، از انتسابت با من کاری ساخته نیست.

تعلیمات مرا بپذیر و دستورات مرا عمل کن، مگو پدرم پیامبر است. پدرم پیغمبر است، به دردت نمی‌خورد، به دستور پدرت عمل کردن به دردت می‌خورد. شما وقتی زندگی حضرت فاطمه را مطالعه می‌کنید، می‌بینید در فکر این انسان کأ نّه وجود ندارد که من دختر پیغمبر آخرالزمان هستم.

حدیث است که وقتی به محراب عبادت می‌آیستاد بدنش به لرزه در می‌آمد، ماهیچه‏های بدنش می‏لرزید، از خوف خدا گریه می‌کرد. شبهای جمعه را تا صبح نمی‌خوابید و می‏گریست. زندگی علی بن ابی‏طالب علیه السلام را ببینید. من نمی‌دانم چرا ما این جور شدیم؟! اگر بناست این نسبتها منهای عمل به درد بخورد، اگر عمل در کار اثری نداشته باشد، حضرت فاطمه که از همه شایسته‌تر بود و همچنین امام زین‏‌العابدین علیه السلام، امام حسن علیه السلام، امام‏ حسین علیه السلام و خود علی بن ابی‏طالب علیه السلام که گاهی می‌دیدند در دل شب خوف خدا غش کرده است، چه علتی داشت؟ آیا او فکر نمی‌کرد که من اولین مؤمن به اسلام هستم، من داماد پیامبر هستم و پیغمبر شخصاً به من علاقه دارد؟ این، تعلیم اسلام بود. اسلام وقتی صحیح تعلیم داده می‌شد نتیجه‌اش این بود که پسر پیامبر روی انتسابش به پیغمبر هرگز حساب نمی‌کرد، روی عمل خودش حساب می‌کرد، حسابش فقط روی این بود که برنامه پیغمبر را اجرا کند.

برگرفته از کتاب احیای تفکر اسلامی

انتهای پیام

منبع: شفقنا