بازدیدها: 9
درگیری‌های اخیر در آمستردام میان هواداران تیم‌های مکابی تل‌آویو و آژاکس آمستردام نمودی از عینیت یافتگی افراط‌گرایی و خشونت در ذات گروه‌های صهیونیستی است. این حوادث همزمان باشدت گرفتن تنش‌ها در نوار غزه، بی‌گمان بازتابی از روحیه تروریستی ریشه دار یهود افراطی در دهه‌های ۳۰ و ۴۰ میلادی است.
درگیری‌های اخیر در آمستردام میان هواداران تیم‌های مکابی تل‌آویو و آژاکس آمستردام نمودی از عینیت یافتگی افراط‌گرایی و خشونت در ذات گروه‌های صهیونیستی است. این حوادث همزمان باشدت گرفتن تنش‌ها در نوار غزه، بی‌گمان بازتابی از روحیه تروریستی ریشه دار یهود افراطی در دهه‌های ۳۰ و ۴۰ میلادی است. تاریخ تروریسم یهودی با سازمان‌هایی مانند «اتسل» (ایرگون) و «اشترن» (لحی) که هدفشان ایجاد وحشت میان عرب‌ها و مبارزه با نیروهای انگلیسی بود، پیوند خورده است. این سازمان‌ها با استفاده از خشونت و ترور به دنبال تحقق اهداف سیاسی خود بودند و تأثیرات آن‌ها بر سیاست‌های اسرائیل تا به امروز ادامه دارد. رویدادهای اخیر، بار دیگر بر اهمیت پرداختن به ریشه‌های تاریخی تروریسم صهیونیستی تأکید می‌کند، که در ادامه به بررسی مختصری از دو سازمان تروریستی مذکور و تحلیل «عساف شارون» استاد یهودی الاصل و صهیونیست دانشگاه «تل‌آویو» در این زمینه خواهیم پرداخت.
سازمان اتسل یا ایرگون: در سال ۱۹۳۱، راستگرایان افراطی در هاگانا به رهبری «آبراهام تهومی» و ۱۹ افسر یهودی که در ارتش شوروی خدمت کرده بودند، از هاگانا جدا شدند و سازمان ایرگون را تشکیل دادند. در سال ۱۹۳۲ نام آن به اتسل تغییر یافت. این سازمان از سال ۱۹۳۶ کمک‌های نظامی محرمانه‌ای از لهستان دریافت کرد. هدف اتسل ایجاد وحشت میان عرب‌ها از طریق عملیات تروریستی بود. در دوران قیام عربی علیه حکومت انگلیس (۱۹۳۶-۱۹۳۹) بیش از ۶۰ عملیات نظامی علیه عرب‌ها و نیروهای انگلیسی انجام داد. در جنگ جهانی دوم، بیش از ۲۵۰ فلسطینی در عملیات‌های اتسل کشته شدند. در سال ۱۹۴۳ مناخیم بیگن رهبری اتسل را به دست گرفت. پس از اعلان تأسیس دولت اسرائیل، همه سازمان‌های شبه‌نظامی از جمله اتسل منحل شدند.
سازمان اشترن (لحی): اشترن یا لحی توسط «آبراهام اشترن» با هدف مبارزه با انگلیس و عرب‌ها تأسیس شد. اعضای این سازمان در پی جدایی از اتسل در سال ۱۹۴۰«اشترن»را تشکیل دادند. پس از کشته شدن اشترن به دست پلیس انگلیس در سال ۱۹۴۲، پیروانش به ترور و بمب‌گذاری ادامه دادند. این سازمان همزمان با شکل‌گیری دولت اسرائیل در آن حل شد اما در قالب تازه‌ای به عنوان «جبهه وطن» فعالیت خود را ادامه داد و به ترور «کنت برنادوت» سوئدی پرداخت. دولت اسرائیل، حقوق بازنشستگی و مدال رسمی به اعضای اشترن اعطا کرده و سالگرد کشته شدن اشترن را گرامی می‌دارد.
تروریست‌های یهودی؛ مروری بر مقاله عساف شارون
در صبح روز ۳۱ جولای ۲۰۱۵، چند مرد نقابدار دو خانه در روستای دوما را به آتش کشیدند. در یکی از این خانه‌ها خانواده الدوابشه حضور داشتند و دچار سوختگی شدید شدند و علی، نوزاد ۱۸ ماهه، درجا جان باخت. پیام مهاجمان روشن بود، آن‌ها کلمه عبری NEKAMAI به معنای انتقام را روی دیوار خانه نوشتند. ریشه‌های تروریسم یهودی معاصر را باید در جنبش‌های افراطی دهه‌های ۳۰ و ۴۰ جست‌وجو کرد. دو کتاب جدید «سربازان ناشناس» و «تسویه‌حساب» به کشف و شناسایی این ریشه‌ها پرداخته‌اند.
کتاب «سربازان ناشناس» اثر« بروس هافمن» به اطلاعات امنیتی تازه از طبقه‌بندی خارج شده در مورد تروریسم صهیونیستی می‌پردازد و به این نتیجه می‌رسد که تروریسم ایرگون به پایان قیمومت انگلیس بر فلسطین سرعت بخشید. هافمن به ریشه‌های ایدئولوژیک تروریست‌ها کمتر توجه کرده اما توصیف می‌کند که افکار احیمئیر و گرینبرگ تأثیر ژرفی بر صهیونیسم تندرو داشته‌اند.
اختلافات سال ۱۹۲۹ بر سر مسائل مربوط به نماز در دیوار غربی کوه هیکل به حوادث تلخی انجامید که یهودیان فلسطین را شوکه ساخت. جناحی از هاگانا جدا شد و سازمان ایرگون را تشکیل داد. در سال ۱۹۳۸ اعضای جنبش تجدید نظر طلب، بیانیه‌ای منتشر کردند و خواستار تغییر راهبردی و اتخاذ شیوه مقاومت فعال شدند. مناخیم بیگن و آبراهام اشترن از امضاکنندگان این بیانیه بودند. اشترن بیشتر وقتش را به خرید سلاح و آموزش نظامی در لهستان گذراند و اشعارش محرک پیروانش شد. پس از جدایی اشترن از ایرگون، سازمان تازه تأسیسش حملات متعددی انجام داد.
تاریخ‌نگاری صهیونیستی و سیاست اسرائیل تا حد زیادی پیرامون توجیه تروریسم صهیونیستی و کارآمدی آن شکل گرفته‌است. روایت هافمن کمی متفاوت است و به بیهودگی تلاش‌های اشترن آگاه است اما عملیات ایرگون را از سال ۱۹۴۴ تا ۱۹۴۸ اثرگذار می‌داند. هافمن می‌گوید تروریسم در شرایط مناسب و با راهبرد دقیق می‌تواند موفق باشد. ایرگون با مرگ صدها تن از عرب‌ها در بمب‌گذاری‌ها و شلیک‌های بی‌هدف به اهداف خود رسید. شارون به نقش بیگن در اشاعه افکار تندروانه احیمئیر و اشترن می‌پردازد و نتیجه می‌گیرد که پس از برپایی دولت اسرائیل، فلسفه آن‌ها همچنان به عنوان نیروی فعال ادامه دارد. افراط‌گرایی و خشونت همچنان زنده و فعال است و نتانیاهو با اظهارات نژادپرستانه و حضور در حزب خانه یهودی این رویکرد را دنبال می‌کند.
انتهای پیام
منبع: روشنگر
