بازدیدها: 2
امروز پاراچنار همچون غزه از ۴ طرف در محاصره است، ادارات و مدارس تعطیل هستند. اینترنت، راه ورود مواد غذایی و سوخت به این منطقه قطع شده است.
به گزارش فاران نیوز، در هفته‌های اخیر همزمان با آغاز عملیات «طوفان الاقصی» و قتل عام هزاران نفر از مردم مظلوم غزه با هدف کوچ اجباری مردم این منطقه، در نقطه‌ای دیگر از جهان در پاراچنار پاکستان درگیری‌های شدیدی بین تکفیری‌ها و شیعیان پاراچنار درگرفته است. امروز پاراچنار همچون غزه از ۴ طرف در محاصره است، ادارات و مدارس تعطیل هستند. اینترنت، راه ورود و خروج مواد غذایی و سوخت به این منطقه قطع شده و اتفاقات زیادی در سایه سکوت رسانه‌ها در حال انجام است.
پیشینه تاریخی
سابقه درگیری و کشتار شیعیان در پاراچنار به سال‌ها پیش باز می‌گردد. تقریبا ۱۵ سال پیش چنان درگیری و جنگ علیه شیعیان پاکستان اوج گرفت که مراجع تقلید از جمله مرحوم حضرت آیت الله صافی گلپایگانی این جنایت را محکوم کردند. منطقه پاراچنار در شمال غرب پاکستان قرار دارد. این منطقه استراتژیک از آن جهت اهمیت دارد که کمترین فاصله را با شهر کابل افغانستان دارد و در زمان حضور دولت‌های کمونیستی، مسیر کمک‌رسانی غربی‌ها به مجاهدین از این طریق صورت می‌گرفت. از سوی دیگر این منطقه تنها منطقه مسلح شیعی است و شکست آن گویا شکست همه شیعیان پاکستان به شمار می‌رود و برای شیعیان پاکستان هم اهمیت زیادی دارد.
شیعیان در منطقه پاراچنار از قرن‌های چهارم و پنجم در این منطقه حضور دارند. ۹۰ درصد مردان این منطقه برای کار به کشورهای امارات،عربستان، استرالیا، آلمان و بلژیک سفر می‌کنند و نیمی از درآمدشان را ناچار هستند که صرف خرید سلاح و دفاع از خود کنند.
جنگ با هدف کوچاندن شیعیان
اولین جنگ همه‌جانبه و گسترده در سال ۱۹۸۷م اتفاق افتاد که اولین بار به مناطق شیعه‌نشین حمله شد و روستاهایی را به آتش کشیدند. بزرگترین و طولانی‌ترین جنگ در پاراچنار در سال ۲۰۰۷م رخ داد. سلفی‌های تکفیری جنگ تمام عیاری را در این منطقه آغاز کردند و محاصره پاراچنار از سوی گروه‌های تکفیری تکمیل شد. تا سال ۲۰۱۲ که پاراچنار در محاصره کامل قرار داشته گزارش‌ها و تصاویر بسیار تکان‌دهنده‌ای از وحشی‌گری‌ها علیه شیعیان این منطقه به صورت کاملا محدود در رسانه‌ها منتشر می‌شد که نشان از عمق فاجعه و محاصره اعمال شده داشت. در سال ۲۰۱۲ محاصره کامل از منطقه پاراچنار برداشته شد، اما با وجود اینکه جاده‌های مواصلاتی این منطقه در دست ارتش بوده صدها نفر از شیعیان توسط تکفیری‌ها از اتوبوس‌ها در راه سفر زیارتی به ایران و عراق، بیرون کشیده و به رگبار بسته شده‌اند، به طوری که تنها بین ژانویه ۲۰۱۲ تا ژانویه ۲۰۱۳ و براثر ۷۷ حمله تروریستی، ۶۳۵ شیعه به شهادت رسیده و صدها نفر نیز زخمی شده‌اند. باز هم هدف کوچاندن شیعیان بود اما مقاومت مردم این منطقه باعث ناکامی مجدد این توطئه شد. اصل ماجرا شیعه بودن مردم این منطقه و ارتباط معنوی بسیار قوی آن با جمهوری اسلامی ایران است که حتی تعدادی از مردم آن در سال‌های دور به ایران و ارتش آن خدمت کردند.
از زمانی که جنگ در سوریه به نفع داعش و گروه‌های مسلح پیش نرفت، بسیاری از داعشیان به ترکیه و افغانستان و پاکستان منتقل شده‌اند، نگرانی‌ها از حضور داعشیان در کوهستان‌های اطراف پاراچنار همواره ابراز شده است. لازم به ذکر است که مخفیگاه مشهور القاعده در افغانستان ـ توره بوره ـ در نزدیکی پاراچنار قرار دارد.
درگیری جدید و نقش دولت پاکستان
بیش از دو هفته است که درگیری‌ها با حمایت عربستان آغاز شده است. در پی حمله گروه های مسلح تکفیری به خودروهای مسافربری شیعیان در مسیر روستای غوذ گری واقع در حومه‌ی غربی شهر پاراچنار مرکز ناحیه کُرَم ایجنسی، دستکم شش نفر غیرنظامی شهید، سه نفر زخمی و دو نفر مفقود شدند.
مسلحین تکفیری پس از این حمله، به منطقه بوشهره و روستاهای اطراف آن حمله کرده و با شیعیان مسلح در طول چند روز اخیر به تبادل آتش پرداختند.
طبق اظهارات منابع محلی، این حمله از سوی گروه تروریستی لشکر جهنگوی انجام گرفته است. علت دقیق حملات آنها نیز تاکنون مشخص نشده است.
یکی از شهدای پاراچنار، قاسم عباس طوری، از اعضای تیپ زینبیون (س) است. وی به همراه چند نفر از نیروهای مردمی اهل روستای غوذ گری در درگیری با تکفیری ها به شهادت رسیده‌اند.
متاسفانه دولت پاکستان نیز در کنار عربستان و طالبان از آنها حمایت می‌کند. در واقع دولت پاکستان شهروند شیعه را شهروند پاکستانی نمی‌داند. در قضیه اخیر زمانی که اهالی پاراچنار در ماشینی تحت حمایت اسکورت دولتی بودند از پیشاور به محل زندگی خود در پاراچنار می‌آمدند، در میان راه با حمله تکفیری‌ها روبرو شده و در این حمله عده‌ای از مردم پاراچنار به شهادت می‌رسند و این در حالی است که حتی یک نیروی دولتی و پلیس آسیب جدی ندیدند.
دولت سال‌ها است اجازه نمی‌دهد که فرودگاه پاراچنار بازگشایی شود. تکفیری‌ها با کمین در میان راه مواصلاتی زن، مرد، بچه، سالخورده و بیمار را هدف قرار می‌دهند چرا که راه ورود و خروج این منطقه از وسط دشمن می‌گذرد.
امروز پاراچنار همچون غزه از ۴ طرف در محاصره است، ادارات و مدارس تعطیل هستند. اینترنت، راه ورود و خروج مواد غذایی و سوخت به این منطقه قطع شده و اتفاقات زیادی در سایه سکوت رسانه‌ها در حال انجام است. اما در عین حال امروز در کل پاکستان، پاراچناری‌ها برای فلسطین و غزه جان می‌دهند.
در فیسبوک، یوتیوب، توئیتر به زبان اردو شیعیان پاراچنار جنایات صهیونیستی را منتشر و محکوم می‌کنند. اهالی پاراچنار از موسسان زینبیون هستند و همانطور که در سوریه حماسه آفریدند و تکفیری‌ها را شکست دادند امروز نیز اجتماع زینبیون آماده برای دفاع از فلسطین و مبارزه با اسرائیل است اما دشمن آنها را در پاچنار مشغول جنگ مذهبی کرده است.
سانسور رسانه‌ای
نکته دیگری که مظلومیت شیعیان پاراچنار را مضاعف می‌کند سانسور و محاصره رسانه‌ای آنها است، به طوری که کوچک‌ترین خبری از وضعیت پاراچنار به بیرون مخابره نمی‌شود و بسیاری از مردم و حتی شیعیان از وضعیت اسفبار و ظلمی که شیعیان به این منطقه می‌شود، خبر ندارند. شاید اغراق نباشد ظلمی که در پاراچنار بر مردم این منطقه می‌رود برابری می‌کند با جنایاتی که رژیم صهونیستی در غزه مرتکب می‌شود با این تفاوت که در غزه رسانه‌ها فعال هستند و از سوی دیگر ماهیت دشمن نیز مشخص است اما در پاراچنار دولت، ارتش، سازمان‌های اطلاعاتی و گروه‌های سلفی تکفیری همه در یک جبهه قرار دارند و رسانه‌ای نیست که این جنایات را پوشش دهد.
انتهای پیام
منبع: سیاق
