مخالفت با فرقه گرایی در سیره تبلیغی امام کاظم (ع)

بازدیدها: 6

 

امام کاظم (ع) با علم به اینکه در شرایط آن روزگار امکان رویارویی سیاسی و نظامی وجود ندارد راه مبارزه فرهنگی را در پیش گرفت که یقین از بهترین و مطمئن ترین روش در راه اعتلای فرهنگ دینی در جامعه بود.

به گزارش فاران نیوز، امروز الگوپذیری در مقوله تبلیغ یک امری ضروری است. لذا در تاثیرگذاری تبلیغ در تحکیم سبک زندگی مخاطبان باید از پیشوایان دینی الگوبرداری کرد که این الگو گیری از پیشوایی معصوم چون امام کاظم (ع) است. بنابراین باید دید سیری تبلیغی امام کاظم (ع) چگونه بوده و این سیر چه تاثیراتی در سبک زندگی مخاطبان داشته است. در این نوشتار کوتاه به این سیره بله تاثیرگذار و تحکیم سبک زندگی مخاطبان اشاره ای کوتاه خواهد شد.

۱_ ضرورت تبلیغ دین

یکی از مهمترین اقدامات امام کاظم در راستای گسترش فرهنگ دینی در جامعه تبلیغ و اشاعه اسلام ناب بود. احکام و قوانینی که از جانب امام کاظم تبیین می‌شد از علم امام تقی سرچشمه می گرفت. بنابراین در صورت وجود زمینه و عرضه این علوم و احکام دینی جامعه در مسیر صحیح هدایت قرار می‌گرفت. اما این مسئله چیزی نبود که عباسیان تاب دیدن آن را داشته باشند. بنابراین از همان ابتدا شرایط را بر امام کاظم علیه السلام سخت و محدود کردند.

اینجا بود که شرایط تبلیغی آن حضرت سخت‌تر از دوران امامان پیشین گردید. اما آن حضرت توانست با تلاش فراوان خویش از ابزارهای سنتی در جهت تبلیغ دین به نحو احسن استفاده کاربردی نماید.

۲_ استفاده از ابزار سنتی تبلیغ دین

امام کاظم (ع) در آن روزگار خفقان توانست از ابزار سنتی در جهت تبلیغ و هدایتگری مردم نهایت استفاده نماید. این حکایت گر تلاش تبلیغی شبانه روزی آن امام همام است.

امام کاظم (ع) با علم به اینکه در شرایط آنروز امکان رویارویی سیاسی و نظامی وجود ندارد راه مبارزه فرهنگی را در پیش گرفته یقین بهترین و مطمئن ترین روش در راه اعتلای فرهنگ دینی در جامعه بود. از جمله شیوه‌های مبارزه فرهنگی حضرت می توان به این موارد اشاره کرد:

۱. پاسخ سوالات شبهاتی که برای مردم در این زمان ایجاد شده بود.

۲. موعظه و خطابه برای عموم مردم و همچنین خواص آنها در فرصت‌های مناسب.

۳. بیان احادیث ادعیه و اذکار که در تربیت و ارشاد بسیار موثر بود.

ضمن اینکه امام کاظم قطعاً نگاهی هم به شرایط جامعه داشت تا در هر زمان که امکان فعالیت نظامی وجود داشته باشد از این موقعیت در صدد براندازی نظام طاغوت بهره‌برداری کند. (۱)

۳_ هدایت و مردم

مردم دوستی و دلسوزی نسبت به ارشاد آگاهی و هدایت از ویژگی های امام کاظم علیه السلام بود.

ارشاد مردم به راه حق و راهنمایی به راه راست ازجمله مهمترین کارهای اصطلاحی است که امام کاظم توجه خاصی به آن داشت به برکت راهنمایی و موزه آن بزرگوار بود که برخی فرهیختگان دنیا از گمراهی و ضلالت خود دست برداشتند و بهترین گشتند.» (۲)

۴_ ارتباطات مردمی

گوشه گیری و فاصله گرفتن مبلغ از مردم، امری ناپسند و نامشروع است. این مطلب یکی از آسیب‌های جدی بعضی از مبلغان امروزی است، و عکس آن یعنی برخوردار بودن مبلغ از ارتباطات مردمی و از جنس مردم بودن امری است مقبول و مشروع در نزد دین و خردمندان جامعه اسلامی. لذا امام کاظم (ع) در سایر امور اعم از فردی و اجتماعی با مردم بود و این بهترین سیره تبلیغی آن حضرت بود.

با توجه به گزاره های تاریخی امام کاظم (ع) اهل کناره گیری از مردم و گوشه نشینی نبود. او همانند سایر ائمه (ع) هم در امور اجتماعی و روابط با مردم و رسیدگی به مشکلات آنها کوشا بود و هم در عبادات فردی نمونه یک انسان عابد بود. این اجتماع خصوصیات متضاد در حد اعلا، خاص خاندان عصمت و طهارت است. در رهگذر این ارتباطات با مردم، افراد بیاری پس از آشنایی با خصوصیات روحی و اخلاقی امام، شیفته وی شدند و در حلقه مریدانش جای می‌گرفتند.

۵_ مخالفت با فرقه گرایی

امروزه آنچه که مسوولیت ما مبلغان دینی را سنگین‌تر می‌نماید، ظهور فرقه های انحرافی و ساختگی در جوامع کنونی است که میتوان از سیره و روش تبلیغی امام هفتم شیعیان الگو گیری کرد.

«در این دوران امام کاظم (ع) به شدت با فرقه‌گرایی، افکار انحرافی و افکار الحادی و کفرآمیز_که از خطرناک ترین تبلیغات در این دوره بود، مخالفت می‌کرد. آن حضرت همچنین به شاگردان خود توصیه می‌کرد از تک روی و کج روی بپرهیزند و پس از آموختن علوم و معارف از مکتب اسلام اصیل پیروی کنند و به فرقه گرایان و فرقه سازان نپیوندند.» (۳)

۶_ تاکید و حمایت از گسترش علوم و فرهنگ

در دوران زندگانی امام کاظم (ع) فرهنگ و علوم به شدت در حال رشد و توسعه بود. این مسأله علل مختلفی داشت.

ارتباط با دنیای غرب

تاکید دین اسلام و قرآن بر آموزش و یاد دادن آن به دیگران، سنت پیامبر (ص) و ائمه و احادیث فراوانی که از ایشان در این مورد نقل شده است.

فتوحات اسلام که مسلمانان را با تمدن های دیگر آشنا ساخته بود و… در مجموع، ابتدای عصر عباسی مصادف بود با جوشش خارق‌العاده فرهنگی.

«در این زمان لازم بود تلاش های فراوانی که ائمه پیشین در زمینه فرهنگ آغاز کرده بودند _و به ویژه امام صادق (ع) ابعاد تازه و گسترده‌ای به آن داده بود_ دنبال شود و به نتایج مطلوب تری برسد. رها کردن این حرکت از سوی امام کاظم (ع) و امامان پس از آن حضرت، چه بسا موجب هدر رفتن تلاش های پیشوایان پیشین می‌شد. خصوصا که دستگاه خلافت عباسی در دوران امامت امام صادق (ع) به عمق حرکت فرهنگی امامان پی برده بود و به همین دلیل بخش اعظم توان خود را برای رویایی با پیشوایان معصوم، بر همین محور متمرکز کرده بود.» (۴)

نتیجه سخن

الف‌. توجه به سیره تبلیغی امام کاظم (ع) و الگو گیری از این سیره در تحکیم سبک زندگی مخاطبان امروزی‌‌.

ب. ضرورت تبلیغ دین و استفاده از ابزار سنتی و در کنار آن بهره مندی از ابزار نوین (رسانه).

ج. دلسوزی نسبت به هدایت و ارشاد مردم.

د. فاصله نگرفتن از مردم و سعی وافر در ارتباط گیری مبلغ دینی با مخاطبان.

ذ. مخالفت و مبارزه جدی با فرقه های انحرافی و عرفان های نوظهور با تاسی از روش تبلیغی امام کاظم (ع).

پی نوشت:

۱_ ادیب، زندگی تحلیلی پیشوایان، ص۲۰۶.

۲_ القرشی، باقر شریف، تحلیل از زندگانی امام موسی کاظم (ع)، ص۱۸۳.

۳_ ادیب، زندگانی تحلیلی پیشوایان، ص۲۰۵.

۴_ رفیعی و حسینی، زندگانی امام کاظم (ع)، ص۱۲۴.

انتهای پیام

منبع: پایگاه اطلاع رسانی بلاغ