مهدویت نباید آغشته به خرافه، خواب و رویا شود

0

بازدیدها: 8

استاد حوزه با بیان اینکه مهدویت در کلام جایگاه ویژه‌ای دارد، گفت: مهدویت تنه به توحید و معاد می‌زند و براهین محکمی نیاز دارد که یک باور حقیقی باشد نه یک باور خرافی؛ دینی که مستند به خواب و حرف برخی اشخاص است افیون است ولی دین ناب همان حقیقت برگرفته از قرآن و سخنان اهل بیت(ع) است. 

به گزارش فاران نیوز، مهدویت از باورهای اصیل شیعه است که متاسفانه در طول تاریخ برخی با اهداف مختلف به دنبال سودجویی و منفعت‌طلبی از آن برآمده‌اند؛ تطبیق‌های نادرست افراد در سال‌های گذشته زیاد مطرح می‌شد و حتی در همین سال‌های اخیر تطبیق وقایع منطقه خاورمیانه، تعیین وقت و بیان علائم ظهور و بعضا استناد به روایاتی که منبع معتبری هم ندارد، زمینه را برای این نوع انحرافات مهیا کرده است.

حجت‌الاسلام و المسلمین محسن ملکی در گفتاری به این بحث پرداخته است که در ادامه سخنان ایشان را می‌خوانیم؛

شاید محوری‌ترین واژه‌ای که می‌تواند مهدویت را در مسائل معرفتی برای ما نشانه و تابلویی برای تدبر قرار دهد ابتدای سوره بقره است که ایمان به غیب را جزء صفت متقین برشمرده است. غیب حقیقتی در عالم مارواء است که مصادیق فراوان و جلوه‌های مختلف و در قسمت‌های مختلف مسائل اعتقادی جایگاه دارد؛ اصولا ایمان به غیب فقط در شان موحدین است و یکی از مصادیق غیب هم وجود مقدس امام زمان(عج) است و اینکه می‌گوییم امام غایب به این معناست.

بیشتر بخوانید:

زیباترین تصاویر از آینده در مهدویت و آیات ظهور دیده می‌شود

مدعیان مهدویت با چه ترفندهایی فریب می‌دهند؟ 

وقتی بحث غیب شد باید لوازمی را با آن تحلیل کنیم که هم سنخ با غیب باشد؛ غیب چیزی در ماورای ادراکات عقلی و عالم محسوس است که نشانه‌هایی دارد مانند ذات خدا و اسماء و صفات خداوند که قابل درک به آن شکل برای ما نیست.

یک مرحله پایین‌تر، وجود مقدس امام زمان(عج) غیب است لذا قضاوت کردن و رفتن به سمت یکسری توهمات و خیالات و اندیشه‌های غلط و اینکه این‌ها مستند ندارد انحراف از مهدویت بوده است. روایات معتبری داریم که هر کسی درباره ظهور وقت و زمان تعیین کند کذاب است؛ متاسفانه مهدویت در طول تاریخ بستری بوده است که از آن سوء استفاده فراوانی شده است.

پیش‌بینی نادرست علامه مجلسی

آنچه در مسئله مهدویت برای ما مهم است این است که به این عقیده برسیم که جهان قرار است به صلح و پاکی ختم شود و این کار با آمدن مهدی آخرالزمان رخ خواهد داد. عجیب اینکه شخصیتی مانند علامه مجلسی هم از بس حکومت صفویه و اقتدار تشیع برای او شیرین جلوه کرده است می‌گوید این حکومت متصل به ظهور حضرت مهدی(عج) خواهد شد و نشد.

در سال ۱۳۷۲ در شیراز که بنده مدت یک هفته خدمت مرحوم بهلول گنابادی بودم ایشان می‌فرمود امام زمان(عج) در سال ۱۳۷۶ ظهور خواهد کرد که بنده به عنوان یک طلبه به ایشان عرض کردم در گفتن این حرف احتیاط کنید ولی دلیل ایشان این بود که در ارتش سوریه فردی به نام سفیانی وجود دارد؛ بنده عرض کردم این سخنان با مبانی ما سازگاری ندارد… لذا این نوع حرف‌ها سبب باز شدن دکان توسط برخی افراد منحرف و سرکیسه‌کردن مردم و به دست آوردن ثروت شده است در واقع زمینه سوءاستفاده از مهدویت عجیب است.

قرآن کریم سخن از غیب می‌گوید و ما حق نداریم با چیزی که غیب است اینگونه مواجه شویم و علائم آشکار شدن آن را بیان کنیم؛ اخیرا می‌گویند رخدادهای غزه از علائم ظهور است؛ این پندارها غلط است و ما هنوز به این مقام نرسیدیم که؛ أَلَا لِلَّهِ الدِّينُ الْخَالِصُ. حقیقت دین مسائلی مانند رزاقیت و غفاریت خدا، محبت و … است و ما باید به سمت رعایت حق‌الله و حق الناس و … برویم. 

قرار است زمین توسط یک انسان غایب پر از عدل و داد شود و انتظار برای آینده زیبا و پاک، معقول است و چنین تصوری سبب می‌شود انسان امید بدون خرافه و توهم پیدا کند؛ بدون اینکه مردم را به سمتی ببریم که محقق نشود و دین و ایمان مردم را ضعیف کنیم. چه مقدار افرادی که دم از مهدویت زده‌اند بدون عقل و شرع و باعث انحراف شده‌اند؛ مکتب اهل بیت(ع) مکتب تعقل است؛ چقدر روایات در مورد عقل داریم و چقدر پیامبر(ص) فرمودند اول ما خلق الله العقل … ادبر فادبر؛ باید عقل را تیز کنیم و لازمه آن دوری از توهمات و خرافات است.

نظر امام خمینی(ره) در مورد مسجد جمکران

کسی مانند امام خمینی(ره) اهل مهدویت حقیقی بود؛ ایشان مسجد جمکران نرفتند و نمی‌رفتند زیرا بر این بارو بودند که سند ندارد و براساس یک خواب تاسیس شده است؛ البته منظورم این نیست که باید خراب شود و مسجد به عنوان مکانی برای خواندن نماز و عبادت خوب است ولی یکسری حواشی مانند چاه آنچنانی و اینکه شب چهارشنبه و شب جمعه آنجا باشید سند معتبری ندارد. البته تاکید می‌کنم به عنوان یک فضای عمومی که مردم به آنجا رفته و نماز می‌خوانند و عبادت می‌کنند خوب است ولی اینکه حتما باید شب چهارشنبه خودت را آنجا برسانی چه سندی دارد؟ دین اسلام براساس خواب این و آن مبنا پیدا نمی‌کند؛ در فقه داریم وقتی فقیه کاری انجام داد کار او حجت نیست بلکه فتوای او فقط حجت است؛ مثلا اگر فقیهی در ایام عزای اهل بیت(ع) به سرش گل می‌مالد و پای لخت پیاده‌روی می‌کند برای دیگران حجت نیست و ربطی به دین ندارد ولی اگر در رساله خود نوشت که گل بر سر و صورت مالیدن در ایام عزای امام حسین(ع) مستحب است به عنوان فتوا به آن می‌نگریم وگرنه حجت نیست و ما هر چیزی را در مکتب اهل بیت(ع) با برهان و دلیل می‌پذیریم.

لذا مهدویت در کلام، جایگاه ویژه دارد و تنه به توحید و معاد می‌زند و براهین محکمی نیاز دارد که یک باور حقیقی باشد نه یک باور خرافی؛ دینی که مستند به خواب و حرف برخی اشخاص است افیون است ولی دین ناب همان حقیقت برگرفته از قرآن و سخنان اهل بیت(ع) است.

ائمه کلهم نور واحد است و اگر ما اخلاقیات را از اهل بیت بگیریم و سبک زندگی خود را مبتنی بر روش و سیره آنان تنظیم کنیم سبک زندگی حضرت مهدی(عج) خواهد شد و آنچه در انتظار مهم است این است که انسان با فراگیری علوم توحیدی، صبغه و رنگ اهل بیت(ع) پیدا کند زیرا صبغه الله است و باید سبک زندگی ما هم مارک توحید داشته باشد.

اشتباهات شیخ عباس قمی

متاسفانه در مرام ما شیعیان از این نوع مسائل منحرف رخ داده است زیرا مردم بایدهای دین را کنار گذاشته و سراغ شایدها رفته‌اند و می‌پرسند که فلانی گفته است فلان شب دو رکعت نماز با فلان خصوصیت وارد است ولی معلوم نیست منبع آن چیست. گفته‌اند شیخ عباس قمی گفته است و ایشان هم از سیدبن طاووس؛ شیخ عباس فرد زیرکی است و هر جا سند معتبر دارد می‌گوید قال الباقر و قال الصادق(ع) و هر جا سندی نیافت می‌گوید سید در اقبال گفته است و سند آن نهایتا به منابع اهل سنت می‌رسد لذا برای برخی از شب‌های ماه رجب کلی نماز و دعا دست و پا می‌کند و مردم این شایدها را بیشتر دوست دارند.

لیله‌الرغائب سند معتبر ندارد

بنده زمانی در مورد لیله الرغائب و تعقیباتی که آورده است، بحث کردم و اینکه اگر کسی آن را بخواند چه می‌شود در صورتی که اصلا در روایات شیعه نیست و از اهل سنت است؛ گاهی امام صادق(ع) مطلبی فرموده‌اند که ما بر روی چشم می‌گذاریم ولی گاهی سیدبن طاووس مطلبی گفته است که وقتی واکاوی کنیم به اهل سنت می‌رسد و از قرن ششم وارد شیعه شده است؛ لذا وقتی مردم به سمت توهمات و خیالات بروند اصول اولیه اسلام از بین می‌رود.

سبک زندگی اهل بیت(ع) در یک کلمه خلاصه می‌شود؛ کسی که واجبات را انجام دهد و محرمات را ترک کند بهترین مردم است. اگر این دو امر محقق شد آن وقت حق‌الناس به وسط میدان خواهد آمد و بسیاری از مشکلات اجتماعی حل می‌شود؛ مشکل اصلی امروز جامعه ایران ضعف در ارتباطات اجتماعی مبتنی بر حق‌الناس است لذا حق‌الناس پایمال می‌شود و از آن طرف اهل بیت(ع) فریاد برمی‌آورند که شما به رضایت خدا نمی‌رسید مگر اینکه مردم را راضی کنید و شما به عبادت حقیقی خدا نمی‌رسید مگر اینکه از درون رضایت مردم عبور کنید.

الان دین منفعت‌طلبانه شخصی بیشتر مطرح شده است زیرا واقعیات دین و سبک زندگی معصومین(ع) در زندگی ما پررنگ نیست.

انتهای پیام

منبع: ایکنا