بازدیدها: 64
امروزه یکی از مسائل مهمی که افراد باید در باره ی آن اطلاعات درستی داشته باشند مبحث فرقه های نوظهور و عرفان های کاذب است. محققان معتقدند که عصر جدید عصر معنویت و بازگشت بشر به دین است. به همین دلیل گرایش های معنوی شدیدی در میان مردم دنیا مشاهده می شود، تمایل درونی انسان ها از یک سو و خسته شدن از مکتب های ماتریالیستی و فرهنگ های مادی از سوی دیگر آنها را به سوی مکاتب معنوی سوق داده است. یکی از فرقه های نوظهور کاذب و به تعبیر بعضی، معنویت نو بنیاد که فاقد معنویت است فرقه «اُشُو» نام دارد.
اُشُو به معنای کسی است که در دریا غرق و فانی شده است و لقبی است که بنیان‌گذار این فرقه در اواخر عمر برای خود انتخاب کرد. برای اینکه بیشتر درباره ی آن بدانید حتما ادامه مطلب را مطالعه کنید.
اُشُو کیست؟
“راجنيش چاندرا موهان” كه بعدها نام “اُشُو” را برای خود برگزيد، از فيلسوفان هندی است.
بعد از درگذشت پدربزرگ مادری اش، فشار زيادی بر او وارد شد و به گفته خودش باعث شد دنيای جديدی در برابرش گشوده شود.
و بعد وارد دانشگاه ساغر هند شد و مدرك فلسفه را اخذ كرد و نه سال در دانشگاه جبال پور هند تدريس كرد.
اما بعد از دو دهه كار فلسفی به ناگاه نظراتش در خصوص فلسفه تغيير يافت.
اُشُو در خصوص دوران تحصيلی خود می گويد آموزش هايی كه ديده مزخرف و زشت بوده است!
اُشُو در تمام مدت تحصیل، دست از ناسازگاری و دردسرآفرینی در مدرسه برنداشت و در سن 21 سالگی در او حالتی اشراق گونه به وجود آمده و باعث شد که نیروی جدیدی در او خلق شود.
و در سال 1974 در پونای هندوستان، مرکزی را جهت مراقبه تاسیس کرد که هنوز هم وجود دارد.
اُشُو در سال 1981 برای معالجه به آمریکا سفر می کند؛ در این سفر عده ای از حامیانش با هدیه دادن ده ها میلیون دلار، منطقه وسیعی را در اورگون آمریکا برای او خریداری می کنند که وسعت آن چند هکتار بوده و در آن منطقه شهری به نام راجنیش را برای او می سازند.
شهر راجنیش، که در آن اُشُو آزادی جنسی را آزاد می‌کند و زنان و مردان بسیاری آن آزادی را به نمایش می‌گذارند!
عجیب‌تر اینکه پیروان این انسان شهوت پرست 90 ماشین رولزرویس مخصوص را که بعضی از قسمت‌های آنها از طلا بوده را خریده و او هر روز یکی از این ماشین‌ها را سوار شده و از میان هواداران خود عبور می کند.
فضاهای مجازی و رسانه‌ها در گسترش تفکرات این فرد نقش اساسی ایفا کرده و کوشیده‌اند با تعابیری همچون پیامبر قرن بیستم و یا خدای قرن بیستم بر استمرار حرکت انحرافی او و پیروانش قوت بخشند.
دوران کودکی اُشُو طبق آنچه خودش در کتاب “اینک برکه‌ای کهن“ آورده، همراه با روحیه عصیان‌گری و سرکشی بوده است.
اُشُو با وجود تدريس و تحصيل هرگز دست به قلم نبرد و به تاليف نپرداخت، بلكه از آنجا كه سخنران ماهری بود برای جذب بيشتر طرفداران خود جلسات سخنرانی متعددی برقرار نمود و ديدگاه‌های خود را در غالب سخنرانی ارائه نمود.
و بعدها اين سخنرانی‌ها در كتاب‌هايی به چاپ رسيد و به دست طرفدارانش رسيد.
نقد دیدگاه اُشُو
از نکاتی که در دیدگاه‌های اُشُو دیده می‌شود مقابله با ادیان آسمانی است.
افزون بر آن، در عبارات نقل شده از اُشُو به پیامبر، تهمت خودکشی را می‌زند، چیزی که امروز در میان بعضی از حامیان و گروندگان جنبش‌های نو پدید علناً ترویج می‌گردد، مگر می‌شود اول شخص اسلام که برای نجات بشریت از طرف خدا آمده است خود مروج خود کشی باشد؟
و در ادعایی عجیب می‌گوید شریعت سطح اول مذهب است و فقط تا زمانی کارایی دارد که صاحب آن مذهب زنده است و با مرگ او شریعت می‌میرد.
با اینکه نگاه انحرافی اُشُو شریعت را پوسته بیرونی مذهب می‌داند، خود اُشُو برای برنامه انحرافی خود مراقبه‌هایی را مطرح می‌کند که همه آنها به نوعی دستورالعمل تلقی می‌شوند و تخطی از آنها را جایز نمی‌داند.
و حال آنکه اگر شریعت و دستورالعمل‌ها پوسته بیرونی باشد در اجرا نکردن آنها، نباید اشکالی به وجود آید، و این تناقض بطلان حرف اُشُو را ثابت می‌کند.
افزون بر این انجام دستورات اسلام الهی است و سعادتمندی انسان را به ارمغان می‌آورد در حالی که فرقه نوظهور اُشُو تنها انسان‌ها را به گرایش‌های شهوانی دعوت می کند.
منبع:
فرقه‌های نوظهور، حمید نگارش، ص ۳۱ و ۳۲ تا ص ۳۶
انتهای پیام
منبع: مهدیا
