پولس رسول کیست؟

بازدیدها: 125

پولس رسول کیست؟

زمانی که سخن از شریعت در مسیحیت به میان می آید، نقش پولس بسیار پر رنگ و برجسته به نظر می رسد. چنین نیست که اثربخشی پولس صرفاً به این حوزه تعلق گیرد. جای پای این مبلغ شهیر مسیحی در بسیاری از عقاید مسیحیان به چشم می خورد. بر این اساس است که جان ناس، پولس را دومین بنیان گذار مسیحیت می نامد. در این نوشتار، سعی بر این است که به بررسی اجمالی این شخص پرداخته شده و به این سؤال پاسخ داده شود که “پولس رسول کیست؟”

 

پولس کیست؟

در پاسخ به این سؤال که پولس رسول کیست، باید گفت:

پولس در ابتدا یکی از مخالفان حضرت عیسی (ع) بود و در زمره دشمنان ایشان به شمار می آمد. او چند سال پس از میلاد، در شهر طرسوس و در خانواده ای یهودی متولد شد. این شخص که نام اصلی اش شائول می باشد، از فرقه فریسیان (1) به شمار می آید. حوالی سال 49 میلادی، پولس از انطاکیه به سمت ناصریه رفت و در آن جا با پیروان عیسی مسیح آشنا شد. پولس هیچ گاه مسیح را ندید اما با این وجود، به تدریج مقامی بالاتر از حواریون را از آن خود نمود.

پدر شائول با استفاده از ثروت خویش، تابعیت رومی گرفت. همین امر سبب شد تا پولس، پس از اعلام ایمان به مسیح (ع) از آزار و اذیت مخالفان مسیحیت به دور باشد.

 

پولس از جمله فریسیان متعصب به شمار می آمد. از این رو در مسیر متوقف کردن پیروان عیسی (ع)، از هیچ گونه آزار و شکنجه ای دریغ نمی نمود. (غلاطیان 1: 13)

 

اما این دشمن خونی حواریون و مؤمنان به مسیح (ع) به ناگاه از یک مکاشفه سخن می گوید. مکاشفه ای که سبب شد شائول به یکباره از مواضع خویش باز گردد و خود را ملتزم به شریعت عیسی (ع) معرفی کند (غلاطیان 1: 12).

در حقیقت این مکاشفه که کسی جز خود پولس شاهد بر آن نیست، سبب شد تا وی خود را «رسول» بنامد.

پولس در نامه به غلاطیان (1:1) چنین توضیح می دهد که وقتی خود را رسول می خواند، بدین معناست که رسالت و مأموریت خویش را از جانب مسیح (ع) دریافت کرده و دلیل خود را نیز همان مکاشفه می داند.

 

شائول برای ترویج آیین مسیحیت، 14 نامه به افراد و گروه های مختلف نوشت که اکنون در کتاب مقدس نیز موجود است.

 

 

مکاشفه پولس رسول

پولس از جمله شکنجه کنندگان استیفان، یکی از یاران عیسی مسیح (ع) بود. در حقیقت، در عهد جدید، از وی به عنوان ناظر و راضی به شکنجه و شهادت استیفان یاد می شود. پس از شهادت استیفان، پولس با فرمانی از طرف مجمع یهودیان اورشلیم، برای دستگیری و آزار پیروان عیسی (ع) عازم دمشق می شود. در این اثناست که به ادعای وی، مکاشفه ای بر او رخ می دهد و به دیدار حضرت مسیح (ع) می رسد:

 

“سولس [پولس] هنوز تهدید و قتل بر شاگردان خداوند همی دمید و نزد رئیس کهنه آمد و از او نامه ها خواست به سوی کنایسی که در دمشق بود، تا اگر کسی را از اهل طریقت، خواه مرد و خواه زن بیابد، ایشان را بند نهاده به اورشلیم بیاورد. و در اثنای راه، چون نزدیک به دمشق رسید، ناگاه نوری در آسمان دور او درخشید، و به زمین افتاده، آوازی شنید که بدو گفت: ای شائول، برای چه بر من جفا می کنی؟ گفت: خداوندا، تو کیستی؟ خداوند گفت: من آن عیسی هستم که تو بدو جفا می کنی. لیکن برخاسته و به شهر برو که آن جا به تو گفته می شود [که] چه باید کرد”. (اعمال رسولان 9: 1-6)

 

از آن پس بود که پولس، خود را رسول نامید و تا هنگام مرگ به تبلیغ مسیحیت مبادرت نمود.

 

در این میان باید گفت، این مبلغ برجسته دین مسیح (ع)، کتاب یا رساله ای ندارد که به صورتی ساختارمند، عقاید و افکار او را نشان دهد. از این رو برای آشنایی با او و عقایدش، باید به کتاب اعمال رسولان و همچنین نامه های او به گروه های معاصر وی مراجعه نمود.

 

نگاه پولس به شریعت:

شاید بتوان پولس را اولین شخصی دانست که به طرح آموزه نجات از طریق ایمان و باور به فیض رایگان خدا فراخوانده است، چنانکه در رومیان 3: 28 می نویسد:

 

“زیرا یقین می‌دانیم که انسان بدون اعمال شریعت، محض ایمان عادل شمرده می‌شود.”

 

پولس قدم فراتر می گذارد و نه فقط از بی تاثیر بودن شریعت در کسب فیض و نجات سخن می گوید، بلکه در غلاطیان 3: 10 می نویسد:

 

“جمیع آنانی که از اعمال شریعت هستند، زیر لعنت می‌باشند.”

 

این در حالی است که عیسی (ع) در طول حیات خود، مکررا بر لزوم پیروی از شریعت تاکید داشت و پیروی از شریعت را راه رسیدن به رستگاری معرفی می نمود.

 

کلام آخر

همان طور که ذکر شد، پولس به ناگاه با چرخشی عجیب از جرگه مخالفان عیسی (ع) جدا شد و به بزرگ ترین رسول ایشان تبدیل شد. اما سؤال اینجاست که چطور می توان ادعای پولس مبنی بر مکاشفه با عیسی (ع) را پذیرفت و حال آنکه تعالیم او، در تعارض با آنچه عیسی (ع) در طول عمر خود بیان کرده می باشد؟ و از طرفی، پولس در طول عمر خود نه از جانب عیسی (ع) تعلیم دید و نه پس از ایمان آوردن به عیسی (ع)، از حواریون چیزی آموخت تا بتوان به کلام او از این جهت اعتماد کرد.

 

موضوعات مرتبط:

تاریخچه دکترین تثلیث

همه انسان ها گناه کارند!

 

پی نوشت ها:

1) فریسیان جزء علما و بزرگان ملت بودند، و بیشتر کرسی ها در مجلس سنهدرین به آنها تعلق داشت.

 

منابع:

• خواص، امیر، پولس و الوهیت عیسی مسیح، معرفت ادیان، سال اول، شماره دوم، بهار 1389، ص 97-116
• P., History of Christianity, Simon & Schuster Paperbacks, 1976
• J. D., Paul and Jesus: How the Apostle Transformed Christianity, Simon & Schuster Paperbacks, 2012
• خاصه خان، بابک، پولس و شریعت، دو فصلنامه علمی-پژوهشی پژوهشنامه ادیان، سال هشتم، شماره شانزدهم، پاییز و زمستان 1393، ص 48-67
• اسدی، محمدرضا، نقش عمل در شریعت ایمان با تأکید بر رساله های شبانی پولس، معرفت ادیان، سال دهم، شماره دوم، پیاپی 38، بهار 1398، ص 61-79

 

نویسنده: زهرا کامکار