بازدیدها: 9
هر اندیشه، دانش یا معنویتی که مدعی درمان روحی و جسمی انسان‌هاست، معمولاً از سه راه می‌تواند ادعای خود را اثبات کند.
به گزارش فاران نیوز، هر اندیشه، دانش یا معنویتی که مدعی درمان روحی و جسمی انسان‌هاست، معمولاً از سه راه می‌تواند ادعای خود را اثبات کند. نخست، راه وحیانی و الهی؛ دوم، شیوه علمی؛ سوم، مسیر منطقی و عقلانی. حال باید بررسی شود که یوگا را با کدام‌یک از این روش‌ها، می‌توان ثابت کرد.
راه وحیانی
در هیچ‌کدام از کتب آسمانی، سخنی از یوگا نیست و پیامبران آسمانی، چه اولوالعزم و چه غیر اولوالعزم درباره‌ی آن سخنی نگفته‌اند. البته احتمال اینکه در گذشته‌های بسیار دور، پیامبری سخنی درباره‌ی یوگا گفته باشد و به ما نرسیده باشد، وجود دارد اما یک اندیشه را بر اساس احتمال و گمانه‌زنی نمی‌توان اثبات کرد. بنابراین یوگا یک اندیشه وحیانی نیست. حال اگر یوگا ادعا کند که یک راه و سلوک معنوی است -که البته ادعا می‌کند- چگونه به آن اطمینان کنیم و عمرمان را در اختیار چنین اندیشه‌ای بگذاریم.
راه علمی
راه علمی، یکی دیگر از مسیرهایی است که می‌توان یک اندیشه را به وسیله آن، اثبات یا رد نمود. اگر یوگا را از طریق علم هم بخواهیم ثابت کنیم، چه استدلال علمی وجود دارد؟ این ادعا وجود دارد که تکنیک‌های یوگا تماماً علمی است، اما این سوال وجود دارد که اگر این‌گونه عقاید به علوم تجربی متکی است، در چه علم و کدام آزمایشگاه علمی، به اثبات رسیده است؟ تاکنون هیچ دانشمندی در حوزه علوم تجربی، ادله‌ای بر اثبات آن اقامه نکرده و هیچ‌کس مدعی وجود ۷۲ هزار نادی و ۸۸ هزار چاکرا در بدن نبوده‌است. یکی از دلایل اختلاف‌نظر در مورد تعداد نادی‌ها و چاکراه‌ها (از مفاهیم کلیدی یوگا) در بین یوگی‌ها همین امر است. چاکرا، جسم است یا روح؟ اگر جسم است که باید بتواند زیر تیغ جراحی برود و اگر روح است، تفاوت آن با روح در چیست؟ اگر هیچ‌کدام نیست، پس چه ماهیتی دارد؟ این پرسش‌ها و سوالات فراوان دیگر درباره یوگا وجود دارد که هیچ‌کدام جواب داده نشده‌است. چگونه می‌توان به مسیری اعتماد کرد که نمی‌توان آن را از طریق علمی ثابت کرد.
راه عقلانی
هیچ‌کدام از آموزه‌های یوگا جنبه عقلانی ندارند و نمی‌توان برای اثبات آن به استدلال‌های عقلی تمسک جست و هیچ دلیل عقلی و برهانی قابل قبولی در کتاب‌های مربوط به یوگا نیز ارائه نشده است. اینکه یک نفر به مدت طولانی در یک حالت خاص قرار بگیرد، چه توجیه منطقی می‌تواند داشته باشد؟
هرچند در اسلام هم ریاضت‌هایی وجود دارد اما اسلام در هر امر، جانب میانه را رها نکرده و اگر ریاضتی بیش از حد توان باشد و برای انجام آن صدماتی به جسم یا روح وارد شود، در اسلام، حرام و ممنوع است.
انتهای پیام
منبع: روشنگر
