بازدیدها: 1
معنویت‌های نوپدید عمدتاً شریعت گریز هستند. شریعت با اومانیسم همخوان نیست. زیرا تعبد انسان در برابر فرامین خداوند را می طلبد، حال آنکه اومانیسم، انسان را بر فراز می نشاند. این شریعت گریزی در معرض انتقادات فلسفی و الهیاتی وارد بر اومانیسم قرار دارد.
به گزارش فاران نیوز، از دیدگاه عرفان سلوکی نیز همین طور. اگر سلوک تحت نظامی موجه قرار نگیرد، احیاناً سر از جستجوگری صرف و بی هدف در می‌آورد. این کوچ بی مقصد که می‌توان آن را «توریسم معنوی» خواند، التذاذاتی دارد و می‌تواند شخص را سالکی فعال و مطلع از بصیرت‌های جذاب معنویت‌های رنگارنگ سراسر جهان نشان دهد اما چیزی جز نقض غرض نیست چون از هدف غایی یعنی حقیقت‌یابی دور است.
جستجوگری معنوی بدون نظام‌مندی شرعی، می تواند به افراط، تفریط و بزرگ‌نمایی یکی از ابعاد انسان تبدیل شود.
از منظر عرفان سلوکی، کارکرد اصلی شریعت، نظام‌بخشی به طریقت است. ذکر در چارچوب شریعت، قالب نماز می‌یابد، ریاضت به صورت روزه در می‌آید و رفع تعلقات در دفع خمس و زکات متجلی می‌گردد. بدین سان، سالک جستجوگر در نظام یک دین قرار می گیرد و همه اجزای دین به طور منسجم در خدمت رشد معنوی و اخلاقی وی در می‌آید و گام به گام به هدف نزدیک می سازد.
انتهای پیام
منبع: روشنگر
