بازدیدها: 6
شاید در میان افرادی که در جامعه زندگی می کنند و معمولا بهائیان را در اطراف خود دیده اند؛ پذیرفتن این مطلب سخت باشد که همان فروشنده مغازه خوش اخلاق و منصف! یا مادری که برای همشاگردی های پسر یا دخترش کلاس تقویتی رایگان برگزار می کند، یا مربی مهد کودک که دست در دست کودکان شعر و سرود میخواند و می رقصد؛ اهداف دیگری در پس پرده فعالیت هایشان دارند!
برای بهتر متوجه شدن پشت پرده این فعالیت های به ظاهر بشردوستانه باید بدانیم بهائیان در چهارچوب یک تشکیلات زیست می کنند، به این معنا که همچون یک سازمان اداری مرکزی دارند به نام “بیت العدل” که در سرزمین های اشغالی یا اسرائیل قرار گرفته و بهائیان عالم را مدیریت می کند.
“بیت العدل” در تمامی قاره های این کره خاکی بازوانی دارد به نام “مشاورین قاره ای” که از آن ها برای مدیریت بهائیان استفاده می برد. اما این هرم قدرت “محافل ملی” را هم در خود گنجانیده که در هر کشور قرار داشته و به محافل “منطقه ای” و “محلی” که در کوچکترین نقاط آن کشور ممکن است تشکیل شده باشد سامان می بخشد.
دستورات تشکیلاتی از رأس سازمان، به مشاورین و محافل ابلاغ می گردد که همگی در تحقق آن باید تلاش نمایند، اما این تمام ماجرا نیست، چرا که بسیاری از ابلاغ ها بر اساس رصد هایی انجام می شود که در هر منطقه، توسط بهائیان صورت گرفته است.
آحاد بهائی با حضور در محله ها یا مراکز اقتصادی و یا حتی مدارس به دنبال کسب اطلاعات پیرامونی خود هستند تا در “ضیافت” های نوزده روزه اطلاعات خود را در اختیار خادمین “محافل محلی” قرار دهند.
این محافل نیز از کف هرم قدرت سازمان سیاسی “بهائیت”، اطلاعات را به رأس آن یعنی تشکیلات “بیت العدل” می رسانند و اینگونه اخبار و رصد های مهم جوامع مختلف به سادگی در اختیار بیت العدل بهائیان در اسرائیل قرار می گیرد.
این سیستم منحصر در کشور ایران نیست و در همه نقاط دنیا بهائیان رصد خود را با استفاده از محافل همان منطقه به اسرائیل می رسانند.
بهائیان برای دستیابی به چنین داده هایی لاجرم در جامعه اعتماد سازی می کنند تا مخاطب آنان، چه مسلمان و چه غیر مسلمان، ظاهر رفتارشان را پسندیده و مطلوب سازمان سیاسی بهائیت را ناخواسته در اختیار آنان قرار دهد.
در نهایت باید دانست بهائیان در همه شئون زندگی به دنبال تبلیغ بوده و ساده اندیشی است تبلیغ را از بهائیت جدا بدانیم.
امیرحسین کامل نواب
انتهای پیام
