معبود نماز در بهائیت کیست؟

تجسم صورت انسانی در نماز که سردمداران بهائیت مطرح کرده اند بسیار بدتر و منحرف تر از آن چیزی است که صوفیه عنوان کرده اند. سردمداران بهائیت عنوان کرده اند که با تجسم صورت عبدبها در نماز، مهره های بهائی به اتصال حسینعلی نوری(بها) می رسند و این بدان معنا است که بهائیان با تجسم صورت عبدبها همچنان به دنبال پرستش انسانی دیگر می باشند.

به گزارش فاران نیوز، در برخی از فرقه های صوفیه تجسم صورت مرشد در نماز مورد توجه قرار گرفته و دراویش در هنگام نماز صورت مرشد یا قطب را مخاطب قرار می دهند. این مسئله انحرافی از نظر سردمداران بهائیت مخفی نماند و آن ها سعی کردند تا این شیوه را به بدترین شکل ممکن وارد فرقه نمایند.

شوقی افندی در نامه ای می نویسد: پس نماز روزانه را هرکسی باید متفردا تلاوت کند. اگر در حین نماز(مقصود از نماز پرستش شخص حسینعلی نوری می باشد) خود را محتاج می بینید که کسی را پیش چشم خود مجسم کنید، عبدالبها را در نظر آورید زیرا به واسطه عبدالبها می توان با جمال مبارک(بها) راز و نیاز کرد.(مجله اخبار امری، ش6)

قابل توجه است، تجسم صورت انسانی در نماز که سردمداران بهائیت مطرح کرده اند بسیار بدتر و منحرف تر از آن چیزی است که صوفیه عنوان کرده اند. سردمداران بهائیت عنوان کرده اند که با تجسم صورت عبدبها، مهره های بهائی به اتصال حسینعلی نوری(بها) می رسند و این بدان معنا است که بهائیان با تجسم صورت عبدبها همچنان به دنبال پرستش انسانی دیگر می باشند.

همچنین آنچه بهائیان نام نماز بر آن نهاده اند هیچ سنخیتی با نماز در شریعت اسلام ندارد و صرفا در لفظ مشترک می باشند. با این وصف، سردمداران فرقه ضاله بهائیت با سرقت مفاهیم درست و غلط در صدد برآمده اند تا فرقه ای راه اندازی نمایند که از آن هیچ طریقی به جانب خداوند وجود نداشته باشد.

انتهای پیام

منبع: رهپویان هدایت