بازدیدها: 14
انجمن حجتیه از ابتدای مبارزه علیه رژیم پهلوی موضعی متفاوت از رهبران انقلاب را برگزید و حداقل تا سال 1357 همراهی آشکاری با انقلابیون نداشت. حتی آنجا که در نیمه شعبان سال 1357 این انجمن نیز برگزاری جشنهای را تحریم کرد نه از باب همراهی با نهضت بلکه از سر اجبار بود و شیخ محود حلبی رهبر انجمن به ساواک اعلام کرد عدم برگزاری جشن به عنوان حمایت از انقلاب نیست.
به گزارش فاران نیوز، به دیگر سخن انجمن حجتیه هیچ‌گاه در مسیر انقلاب قدم بر نمی‌داشت و این بر رهبر انقلاب هم پوشیده نبود. چنانکه امام خمینی (ره) یک دهه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، در نامه تاریخی و ماندگار خطاب به روحانیون موسوم به «منشور روحانیت» که در تاریخ سوم اسفند 1367 صادر شد، به شدت از «روحانى‌نماهایى که قبل از انقلاب دین را از سیاست جدا مى‌دانستند و سر به آستانه دربار مى‌ساییدند» انتقاد کرده و با اشاره به مواضع انجمنی‌ها در ایام انقلاب و مشخصاً نیمه شعبان 1357 نوشتند: «[در آن زمان] حجتیه‌ای‌ها مبارزه را حرام کرده بودند و در بحبوحه مبارزات، تمام تلاش خود را نمودند تا اعتصاب چراغانى نیمه شعبان را به نفع شاه بشکنند.»
اما جریان اقدامات این انجمن بر علیه انقلاب اسلامی بدین جا ختم نشد و خیلی زود نقاب از چهره انجمن و انجمنی‌ها افتاد و در تمام سالهای پس از پیروزی نهضت اسلامی انجمن حجتیه کوشید تا در برابر مواضع رهبران انقلاب قد علم کند چه آنگاه که در برابر تجاوز عراق به ایران در جریان هشت سال جنگ تحمیلی و دفاع مقدس سکوت اختیار کرد و چه در سالهای بعد که ایدئولوژی و اندیشه نهفته در ورای این جریان انحرافی منجر به ایجاد گروهکهای مسلحانه در داخل کشور شد.
ادامه دارد…
انتهای پیام
منبع: رهپویان هدایت
