بازدیدها: 6
از جمله روش‌های توسعه گروه‌های تبشیری فرق مسیحی، ایجاد کلیساهای خانگی است. توسعه مفهومی به نام کلیسای خانگی برای سازمان‌های بین‌المللی تبشیری به نوعی استراتژی روبه‌جلو محسوب می‌شود، چراکه استفاده از چنین رویکردی عملاً نیاز به دسترسی به کلیسا و روحانی دینی را منتفی می‌کند.
به گزارش فاران نیوز، از جمله روش‌های توسعه گروه‌های تبشیری فرق مسیحی، ایجاد کلیساهای خانگی است. توسعه مفهومی به نام کلیسای خانگی برای سازمان‌های بین‌المللی تبشیری به نوعی استراتژی روبه‌جلو محسوب می‌شود، چراکه استفاده از چنین رویکردی عملاً نیاز به دسترسی به کلیسا و روحانی دینی را منتفی می‌کند، همچنین فعالیت‌های تبشیری را از نظارت و کنترل کلیساهای رسمی خارج کرده و به آن‌ها اجازه می‌دهد بدون دغدغه هر آنچه برداشت‌های بدعت‌گون خود از کتاب مقدس مسیحیان است را در قالب پیشگویی‌ها و تفاسیر نابجا به خورد مخاطب دهند و هیچ کارشناس خبره مسیحی بر کار آن‌ها نظارتی نداشته باشد.
چنین رویکردی آن‌ها را قادر کرده با تغییر نام پارتی‌های شبانه به کلیسای خانگی، محملی برای تعیّش افراد فراهم کنند، درحالی‌که برگزارکنندگان آن را مراسمی دینی می‌نامند. فعالیت‌های رایج در کلیساهای خانگی اصلاً با نام آن سنخیت ندارد. جلساتی که به تماشای فیلم، اجرای موسیقی، شراب‌خواری و رقص جمعی می‌گذرد و با اضافه کردن صرفاً چند کلمه «هله لویاه» چاشنی دینی به آن زده می‌شود. چنین فعالیت هایی باعث تخریب ریشه‌های اعتقادی و فرهنگی جوانان جامعه می‌گردد.
سازمان‌های تبشیری سعی دارند حتی مسیحیان کشورهای اسلامی را به گذر از کلیساهای رسمی و ساختمانی تشویق کرده و آن‌ها را تحریک به ورود به عرصه کلیساهای خانگی کنند. بستری که غالباً تحت هدایت تعالیم صهیونیستی قرار دارد. دستورالعمل دقیق و سازمان‌دهی شده تشکیل و شاگردسازی برای کلیساهای خانگی از طریق وب‌سایت‌ها، ماهواره و رادیوهای تبشیری به فعالان داده می شود.
انتهای پیام
منبع: روشنگر
