بازدیدها: 2
قرآن کریم، بین جامعه یهودیان میانه رو و گروه یهودی ستمگر که مصداق امروزی آن صهیونیست‌ها هستند تفکیک قائل شده و توصیه می‌کند بایستی جهت در امان بودن از ظلم شان بر آنها مسلط باشید.
یهودیان میانه رو
آیاتی از قرآن کریم موید حفظ حقوق گروه یهودی میانه‌رو و غیر افراطی است.
قرآن کریم بین جامعه یهود میانه‌رو و گروهی یهودی ستمگر که مصداق بارز آن امروزه صهیونیست‌ها هستند تفکیک قائل شده است. در ادامه مهمترین آیات ذکر می‌شوند:
۱. «وَلَوْ أَنَّهُمْ أَقَامُوا التَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِيلَ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِمْ مِنْ رَبِّهِمْ لَأَكَلُوا مِنْ فَوْقِهِمْ وَمِنْ تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ ۚ مِنْهُمْ أُمَّةٌ مُقْتَصِدَةٌ ۖ وَكَثِيرٌ مِنْهُمْ سَاءَ مَا يَعْمَلُونَ» (مائده، ۶۶)
و اگر آنان تورات و انجیل و آنچه را از سوی پروردگارشان بر آنها نازل شده (قرآن) برپا دارند از آسمان و زمین روزی خواهند خورد. جمعی از آنان غیر افراطی و میانه رو هستند. ولی بیشترشان اعمال بدی انجام می‌دهند که بیشتر اهل کتاب را باطل و ستمگر و تعداد کمی از آنان را میانه‌رو می‌داند.
آیه شریفه فوق بیانگر آن است که آیات مربوط به پلیدی های اهل کتاب (نظیر آیات ۵۹ و ۶۰ سوره مائده) مربوط به فرد فرد آنها نیست. زیرا در بین اهل کتاب مردم غیر افراطی و میانه‌رو بوده اند که هیچ یک از این معایب و کج روی ها را نداشته اند. دلیل اینکه این سخنان الهی به طور عموم بیان شده این است که اکثریت اهل کتاب آلوده بودند و مردان پاک در آنها اندک و انگشت شمار بودند. از لحن آیه به خوبی استفاده می شود که قرآن تا چه اندازه حق و انصاف را رعایت کرده، رضایت نمی‌دهد حقی از حقوق افراد پایمال شود، اگر چه بسیار اندک باشند. از این رو از اقلیت میانه رو صالح قدردانی کرده و نامشان را به نیکی برده است. (۱)
یهودیان امانت دار
البته برخی معتقدند مراد از عبارت امتحان «اُمة مقتصدة» آن دسته از اهل کتاب هستند که اسلام آورده اند. اما نمی‌توان در این آیه قرینه‌ای یافت که این واژه را از معنای اصلی آن _که میانه روی در عمل، نه ستمگری و انجام خیر هست (۳) _خارج کرده و به معنای «اسلام آوردن» در آورد. از این رو نظر مفسرانی که این عبارت را اشاره به یهودیان و مسیحیان می‌دانند که زمان باقی ماندن بر آیین خود از ظلم و تندروی اجتناب می‌کنند (۴)، صحیح است.
۲. وَمِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِقِنْطَارٍ يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ وَمِنْهُمْ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِدِينَارٍ لَا يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ إِلَّا مَا دُمْتَ عَلَيْهِ قَائِمًا ۗ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لَيْسَ عَلَيْنَا فِي الْأُمِّيِّينَ سَبِيلٌ وَيَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَهُمْ يَعْلَمُونَ» (آل عمران، ۷۵)
و در میان اهل کتاب کسانی هستند که اگر ثروت زیادی به رسم امانت به آنها بسپاری، به تو باز می گردانند و کسانی هستند که اگر یک دینار هم به آنها بسپاری به تو باز نمی‌گردانند و اگر تا زمانی که بالای سر آنها ایستاده (و بر آنها مسلط) باشی.
قسمت نخست این آیه شریفه به امانت داری و میانه‌روی گروهی از یهودیان میانه رو اشاره دارد. قسمت پایانی آن به گروهی ستمگر از یهود اشاره دارد که لازم است جهت در امان بودن از ظلم شان بر آنها تسلط داشته باشید.
۳.«وَمِنْ قَوْمِ مُوسَىٰ أُمَّةٌ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَبِهِ يَعْدِلُونَ» (اعراف، ۱۵۹)
و از قوم موسی گروهی هستند که به سوی حق هدایت می‌کنند و به حق و عدالت حکم می نمایند. این آیه موید وجود گروهی از یهود است که دیگران را به سوی حق راهنمایی کرده و در میان آنان به عدالت حکم می کردند. (۵)
مخالفت با رژیم صهیونیستی
علاوه بر آیات بیان شده وجود یهودیانی نظیر نطوره قرتا، لو طاهور و برخی از حریدی های سرزمین اشغالی رژیم صهیونیستی موید مطلب فوق است. زیرا این فرقه ها با این که مسلمان نیستند اما امروزه با سیاست‌ها و جنایات رژیم صهیونیستی به مخالفت جدی و خواسته اند. حتی پرچم این رژیم اشغالگر را در انظار عمومی به آتش می کشند. خالی از لطف نیست بیان این نکته که امام خمینی (ره) هم در بین جامعه یهود میان رژیم اشغالگر صهیونیستی تفکیک قائل شده و معتقد است اولی باید به رسمیت شناخته شده حقوق آنها حفظ شود اما دومی رسمیت ندارد. (۶) نظر ایشان با آیات بیان شده قرآن کریم مطابقت دارد.
پی نوشت:
۱. سید محمد حسین طباطبایی، ترجمه و تفسیر المیزان، ترجمه سید محمد باقر موسوی همدانی، چاپ پنجم، قم: دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۳۷۴ ش، ج ۶، ص۵۴.
۲. محمد طبری ابوجعفر، جامع‌البیان فی تفسیر القرآن، بیروت: دارالمعرفه ۱۴۱۲ ق، ج ۶، ص۱۸۹.
۳. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القران الکریم، چاپ سوم، بیروت: دارالکتب العلمیه، ۱۴۳۰ ق، ج ۲، ص ۴۰۲.
۴. عبدالرحمان ثعالبی، جواهر الحسان فی تفسیر القرآن، بیروت: داراحیاء التراث العربی، ۱۴۱۸ ق، ج ۲، ص ۴۰۲.
۵. سید محمد حسین طباطبایی،همان، ج ۸، ص ۳۷۰.
۶. صحیفه امام خمینی، تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۹، ج ۵، ص ۴۴۷، ج ۷، ص ۲۸۹.
انتهای پیام
منبع: ادیان نت
