بازدیدها: 5
قرائت رایج و رسمی از اسلام اینگونه است که همه مسلمانان در سراسر جهان، فقط و فقط از یک نسخه جهان شمول از اسلام پیروی کنند. در نقطه مقابل اسلامی بومی قرار دارد.
درست در نقطه مقابل از این قرائت، برداشت اسلام بومی یا اسلام منطقه ای است. این قرائت که تقریبا یک دهه است در غرب و شرق ترویج می شود و مدعی است باید برای هر منطقه جغرافیایی بر اساس زیست بوم آن محدوده، ویراستی از اسلام را تعریف و تجویز کرد.
یکی از این ادعاها، نه در غرب بلکه در شرق متولد شد و امروزه با نام «اسلام ناسانتاره: [پایتخت اندونزی]» رونمایی و ترویج می شود.
این قرائت از اسلام مدعی است که باید اسلامی مبتنی بر بافتار و ساختار اندونزی و ورژنی بومی از اسلام را تجویز کرد. روح این اسلام، تسامح و تساهل، رواداری و اعتدال است. هر کنش دینی و اجتماعی از این اسلام نباید از مرزهای اعتدال و تسامح عبور کند.
«اسلام ناسانتاره» توسط «نهضت العلماء» در اندونزی تئوری پردازی و با سیاست های «جوکو ویدودو» رئیس جمهور اندونزی عملیاتی شده است.
شاخص اصلی این اسلام، میانه روی و همسانی با ارزش های بومی اندونزی است.
به نظر می رسد، جهان در برابر واقعیتی به نام رشد اسلام، راه گریز خود را در حمایت از نسخه های بومی شده از اسلام پیدا کرده است. حمایت مستقیم و غیر مستقیم نهادهای دینی و سیاسی از اسلام ناسانتاره، این پیش بینی را جدی تر می نمایاند.
اگر این نوع از اسلام در آینده، جریان سازی شود، بی شک رقیب جدی برای دیگر ویراست های اسلام خواهد بود؛ مخصوصا اسلام سیاسی.
با توجه به اهمیت این مسئله پیشنهاد معرفی، آسیب شناسی آن را در رساله های دکتری و پایان نامه های ارشد و تحقیقات طلاب سطح ۳ و ۴ مورد تاکید قرار می دهیم.
انتهای پیام
منبع: مسلمنا
